Skagfirðingabók - 01.01.2002, Side 66

SKAGFIRÐINGABÓK
Arið 1974 festu Sigurður og Bára Björnsdóttir kona hans, kaup
á hlut í jörðinni Vestari-Loftsstöðum í Gaulverjabæjarhreppi.
Ekki var þarna rekinn búskapur nema garðrækt í smáum stíl
og aðstaða fyrir hesta sem fjölskyldan átti. Þó mun Sigurður
hafa um skeið nýtt sér þarna sandtekju og selt til Reykjavíkur.
Sjálfur dvaldist hann ekki þarna nema um helgar og í stopul-
um tómstundum.
Sigurður var gæddur nokkrum dulrænum hæfileikum. Hann
var berdreyminn og hafði skyggnigáfu, sem virtist þróast er á
leið ævina.
Skömmu eftir 1980 tók Sigurður að kenna minnistaps sem
hann tók lengi vel ekki mark á, en ágerðist svo, að árið 1985
var hann ekki talinn fær um að reka fyrirtækið og seldi það í
árslok eins og áður er getið. Þá hafði hann rekið margþætta
starfsemi sína í Reykjavík um nær 30 ára skeið. Og samkvæmt
læknisvottorði frá Landsspítala, dagsettu 9- maí 1986, undir-
rituðu af John Benedikz, er hann greindur með sjúkdóminn
alzheimer og á svo háu stigi að hann telst ekki einfær um
sjálfsbjargir og þarfnast varanlegrar umönnunar.
Fluginu, sem oft hafði verið hátt, var nú endanlega lokið.
Örninn var sestur. Síðustu árin var Sigurður lítið meðvitaður
um umhverfi sitt og hvað fram fór í kringum hann. Bára kona
hans annaðist hann á heimili þeirra svo lengi sem henni var það
fært. Hún segir það hafa verið þeim báðum kærkomna hvíld
þegar hún gat dvalist með hann austur á Loftsstöðum og fylgst
áhyggjulaus með honum er hann rölti um og naut útivistar,
nánast ófær til tjáningar.
Að lokum vistaðist hann svo til hjúkrunar á Hrafnistu í
Reykjavík nokkrum mánuðum fyrir andlát sitt sem bar að
þann 8. janúar 1997.
64