Skagfirðingabók - 01.01.2002, Blaðsíða 69

ATHAFNASKÁLD í SKAGAFIRÐI
Fyrirtæki Sigurðar Sigfussonar skiluðu hreint ekki alltaf
þeim arði sem til þurfti svo vinnulaun mættu greiðast á samn-
ingsbundnum degi. Af hinu fer ekki sögum að hann hafi
hlaupist á brott frá kröfum um ógreidd laun til starfsmanna.
Margir þeirra sem lengst unnu hjá honum höfðu ekki áður
haft að neinu föstu starfi að hverfa. Ymsir úr þeim hópi máttu
þakka honum þá afkomu sem gerði þeim kleift að eignast íbúð
fyrir sig og fjölskylduna. Þetta er ekki torskilið og engum fá-
dæmum bundið. Aðeins er þess getið hér vegna þeirrar slysni,
að sumir þessara manna — fáir að vísu — leituðust við að koma
sér fyrir í hlutverki vandlætarans með steigurlátum belgingi
um svik og vanskil þegar harðast svarf að Sigurði og hann átti
þess ekki kost að reiða fram vinnulaun þeirra með tilskildum
hætti. Hinir voru þó fleiri sem gerðu sér ljósa grein fyrir orsök-
um þessara erfiðleika og því jafnframt, að ásetningur um svik-
semi né brigð var hvorugu til að dreifa af hendi Sigurðar. Og
miklar líkur eru á, að sjálfum hafi honum fallið þyngra er þessi
staða kom upp en þolendunum.
Astæða er til að taka hér fram, að þrátt fyrir þá .rekstrarörð-
ugleika sem leiddu til stöðvunar á atvinnurekstri Sigurðar, og
jafnframt þeirrar ákvörðunar hans að flytjast frá Sauðárkróki,
þá tókst honum að forða bæði sjálfum sér og fyrirtækjum sín-
um frá gjaldþroti.
Auðugur gekk hann þó ekki á brott. En á fyrsta skattframtali
sínu í Reykjavík mun hann hafa talið til eignar kr. 30.000 í
sjóði, fé sem hann að sönnu átti ekki til! Líklegt má telja, að
þetta hafi verið klókindabragð og með það fyrir augum að gera
umsókn hans til leyfis á rekstri fasteignasölunnar trúverðugri.
Umsagnir samtímamanna nm Sigurð Sigfússon
í þessu greinarkorni hefur verið farið um víðan völl og leitast
við að fá sem gleggsta mynd af litríkum og framtakssömum
eldhuga. Margþætt umsvif Sigurðar Sigfússonar ollu straum-
67