Morgunblaðið - 01.12.2017, Blaðsíða 2

Morgunblaðið - 01.12.2017, Blaðsíða 2
10 Eignuðust barn á aðfangadag 102 2 Jólablað Morgunblaðsins Útgefandi Árvakur Umsjón Marta María Jónasdóttir Blaðamenn Ellen Ragnarsdóttir ellen@mbl.is Guðrún Selma Sigurjónsdóttir gudrunselma@mbl.is Lilja Ósk Sig- urðardóttir lilja.osk.sigurdardottir@gmail.com Marta María Jónasdóttir martamaria@mbl.is, Auglýsingar Katrín Theodórsdóttir kata@mbl.is Prentun Landsprent ehf. Forsíðumyndina tók Eggert Jóhannesson J ólin eru býsna magnaður og ævintýralegur tími. Flest-ir eru fullir eftirvæntingar og leggja mikinn metnað íað hafa jólin sem flottust og best. Og mömmur þessalands (og auðvitað stöku pabbar) leggja sig fram við aðtöfra fram heilan heim sem er fullur af ævintýrum,glimmeri og sykurhúðuðu stuði og þess gætt vel að lífs- blómið sé vökvað. Þótt glassúrinn velli af jólahlaðborði lífsins þá getur þessi tími líka verið snúinn. Jólaklisjan er náttúrlega þannig að allir séu glaðir og kátir, nóg sé til af öllu, ekkert skorti og allir fari saddir og sælir í háttinn á aðfangadag. Það er því miður ekki þannig allsstaðar. Þótt jólin eigi að vera gleðihátíð mikil geta jólin verið hræðilega erfið. Það á ekki bara við um þá sem eiga við erfiðleika að stríða í lífinu heldur líka hjá þeim sem virðast vera með allt á hreinu. Jólin eru til dæmis alveg sérkafli hjá skilnaðarbörnum og for- eldrum þeirra. Auðvitað eru til milljón útgáfur af jólum skilnaðar- barna en algengt er á Íslandi að foreldrar skiptist á að hafa börn- in hjá sér um jól og áramót. Það er að segja, ef börnin eru hjá móður á jólum eru þau hjá föður um áramót og öfugt. Svona rúll- ar þetta hjá flestum ár eftir ár þangað til börnin verða það stálp- uð að þau halda sín eigin jól. Ég hélt til dæmis að ég sem skilnaðarbarn sjálf gæti nú ekki klikkað á neinu þegar ég gekk sjálf í gegnum skilnað. Ég hélt ég hefði lært svo mikið af hjónaskilnaði foreldra minna að ég væri útlærð í faginu. En því miður er lífið ekki alveg svo einfalt. Við þurfum nefnilega að ganga sjálf í gegnum erfiðleika til að vaxa og þroskast. Við þroskumst ekki af erfiðleikum annarra og við lær- um heldur ekki af þeim. Ef við gerðum það þá væru engin vanda- mál í heiminum. Fyrstu jólin eftir minn skilnað voru börnin hjá mér og gat ég hjúfrað mig í foreldrahúsum með ungana mína og látið hugsa um okkur. Svo komu áramót og þá fór tvöfaldi fjársjóðurinn minn til pabba síns. Það var furðulegt að upplifa sanna áramótastemningu með þeim sem manni þykir vænt um en vera á sama tíma svo rosalega dapur því það vantar svo mikið þegar börnin eru ekki nálægt. Þessi fyrstu skilnaðaráramót fór ég því heim snemma og var þessi sorglega týpa sem hékk á facebook á nýársnótt þangað til ég sofnaði í sófanum með tölvuna í fanginu. Það sem kom mér á óvart var hvað það voru margir online eins og ekkert væri eðli- legra. En kannski voru fleiri í áramótablús einir heima hjá sér. Hver veit? Ári síðar ætlaði ég aldeilis að passa upp á að ég yrði ekki blúsuð og var að heiman um jólin. Ég var náttúrlega búin að gera ráð fyrir að ég yrði svo heilluð af gerviveröld Las Vegas að ég myndi finna minna fyrir söknuði. Allt gekk vel fyrstu dagana en á Þor- láksmessu helltist söknuðurinn yfir. Ég reyndi að hugga mig í merkjavörumolli þar sem ég klappaði Louis Vuitton og Chanel töskum, en allt kom fyrir ekki. Blúsinn varð bara ennþá meiri. Það er nefnilega engin merkjavara eða lúxus sem getur bætt upp söknuðinn eftir því sem er manni kærast. Og þegar fólk saknar af öllu hjarta eru ekki til neinar töfralausnir. Fólk þarf bara að drus- last í gegnum það og gangast við eigin eymd. Það sem kom mér á óvart var að það hafði enginn minnst á það við mig að jólin gætu orðið furðuleg við skilnað og þau hættu ekki að vera furðuleg þótt tíminn liði. Þetta er svona svipað eins og með fæðingar. Það hafði aldrei neinn minnst á það við mig hvað gæti raunverulega gerst þegar kona er að reyna að koma barni í heiminn. Getur verið að það sé vegna þess að upplifanir fólks séu svo misjafnar og það sem er lítið mál fyrir einn sé stórmál fyrir annan? Eða er það vegna þess að ef við værum betur upplýst þá myndum við kannski ekki treysta okkur í þá vegferð sem lífið býður upp á? Ef fólk er innstillt inn á að eiga gott líf og reyna að gera betur þá lærir það af lífinu og tekur ákvarðanir úr frá því. Ég veit til dæmis að það þýðir ekkert að dæla ein- göngu dýrum gjöfum í börnin sín til þess að þau eigi gott líf og séu raunverulega hamingjusöm. Fólk þarf fyrst og fremst að vera til staðar fyrir þau og tala við þau. Gefa börnunum sínum tíma og leyfa sér stundum að hangsa. Það verður enginn verri manneskja af því. Jól skiln- aðarbarna Marta María Jónasdóttir ❄ Edda Björgvinsdóttir upplifði það einu sinni að maturinn var ekki tilbúinn fyrr en á miðnætt. 8 Jólaföt fyrir praktískar mömmur 68 85 Jólaþorp í Breiðholtinu 14 Snickers-kaffiís sem gleður 50 Svona pússar þú stellið! 101 Hvaða jólalög kveikja í þér? 115 Slaka og njóta 40 Bestu og flottustu jólagjafirnar Rjúpan betri ef maður hefur veitt hana sjálfur 42 Alþingishátíðarstellið bara dregið fram á tyllidögum 94 Sigga Heimis leggur á jólaborðið
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.