Breiðfirðingur - 01.05.2018, Blaðsíða 138

BREIÐFIRÐINGUR138
hefðu gengið honum algjörlega í foreldrastað, rétt eins og þau ættu hann, og
hann gæti ekki hafa verið heppnari með foreldra. Þá lofuðu þau honum stuðningi
gagnvart því fólki sem bjó í eyjunum. Eftir þetta varð Gísli, sjálfur óðalsbóndinn,
trúnaðarvinur Adda.
Ljóst var að næst þegar Addi sótti tíma hjá prestinum í Flateyjarkirkju var
viðmótið verulega breytt. Þó örlaði alltaf á áreitni frá mörgum stórbokkasonum
í eyjunum. Eftir þetta var Addi breyttur, hann varð auðvitað að takast á við
mótlætið sjálfur. En var samt alltaf sá sem hann var, fátækur strákur úr Skáleyjum.
Fermingardagurinn var Adda eftirminnilegur, en hann fermdist í kirkjunni
sem enn stendur og gnæfir yfir þorpinu í Flatey og er vel sýnilegt kennileiti sjó­
farenda. Frá foreldrunum fékk hann fermingarföt sem voru að mestu heima­
saumuð. Anna var annáluð saumakona. Húsbændur í Skáleyjum buðu öllum
Skáleyingum upp á súkkulaði og rjómapönnukökur.
Eftir ferminguna fór Addi að vinna fyrir sér ýmist sem kaupamaður og síðar
vinnumaður á bæjum í Gufudalssveit auk þess sem hann sinnti fósturforeldrum
sínum af natni. Einkum var hann á stórbýlinu á Brekku þar sem Sveinbjörn kom
hvert sumar í heyskap og heyjaði fyrir sitt búfé. Það gerði hann á meðan búið var
á Brekku, en bærinn brann líklega upp úr 1965.
Addi var nú orðinn alvarlegur ungur maður, eftir samtal sitt við Gísla um
veturinn þar sem hann var upplýstur um hvernig hann kom í eyjarnar. Hann var
einnig upplýstur um langafa sinn Árna Gíslason sem var frægur fyrir misjafna
hluti og lesa má um í bókum (Breiðfirskir sjómenn, Gráskinna og Eylenda).
Lítið gat Gísli sagt honum um móðurætt hans. En móðir hans kom frá Skarði
ofan við Hellissand, en hún var fædd í Haga í Staðarsveit. Um föður sinn fékk
hann aðeins að vita að hann hefði verið fæddur í Flatey og hefði verið sjómaður
á Hellissandi sem missti heilsuna og síðan dáið í Flatey 1922. Rétt eftir að yngsta
systkini hans hafði dáið.
En fjölskyldan var flutt hreppaflutningum frá Hellissandi 1920 og síðar var
fjölskyldunni skipt upp á túninu í Svefneyjum. Systur hans tvær voru sendar á
bæi á Snæfellsnesi. Önnur þeirra giftist ekkjumanni en hin fór á berklahælið og
var þar í mörg ár. Annar bróðir hans fór til Reykjavíkur með móðurinni en hinn
varð niðursetningur að Látrum.
Hann fékk nú að vita að hann ætti fjögur önnur systkini. En hann vissi um
þessi systkini sín því móðir hans sendi honum ævinlega bréf í kringum afmælið
hans og smáböggla um jól. En fólkið sitt þekkti hann ekki og hafði aldrei séð.