Ófeigur - 15.08.1950, Qupperneq 14

Ófeigur - 15.08.1950, Qupperneq 14
14 ÖFEIGUR er að segja um önnur nærliggjandi lönd. Námsfólkið helzt þar ekki við sökum dýrtíðar, sern vanstjórn ís- lenzkra markaðsmála hefur búið þeim. Eina úrræði þess- ara unglinga hefur verið að heimta hærri ríkisstyrk, án þess þó að geta með rökum bent á, að bændur og verka- menn séu aflögufærir í erlendum gjaldeyri. Niðurstað- an hlýtur að verða sú, að meginið af námi fslendinga erlendis leggst niður, meðan ekki rætist fram úr verzl- unarhallæri því, sem þrenning kommúnista, háskóla- manna og „nytsamra sakleysingja“ skapaði þjóðinni með óafsakanlegri glæpsku 1946. Öll þjóðin mun lengi líða þungar þrautir fyrir tiltektir þessara giftulausu banda- manna. Sjálfir rnunu flestir þessir menn, nú orðið, finna þunga misgerða sinna. VI. Breytt viðhorf á f jórum árum. Ég hef dvalizt nokkuð við þessa hlið málsins. Fyrir fjórum árum þóttust andstæðingar mínir þess fullviss- ir, að stefna mín í landvarnar-og viðskiptamálunum væri ekki aðeins röng, heldur stappaði mjög nærri föð- urlandssvikum. Nú þrá hugsandi og þjóðhollir menn á Islandi ekkert meira en að ríkisstjórnin og Alþingi biðji Bandaríkin um þá hervernd, móti innrás landræn- ingja, sem ég var einn um, á Alþingi 1945—46, að vilja þiggja með tilteknum skilyrðum. Jafnframt láta þús- undir Islendinga hugann líða f jögur ár til baka og óska þess heitt og innnilega, að tillaga mín um verzlunar- og viðskiptamálin hefði þá verið gerð að alþjóðarkröfu og framkvæmd. Þá héldu kommúnistar og þeirra fylgis- menn því fram, að nærvera erlendra hermanna á ís- lenzkri grund væri slík þjóðarforsmán, að enginn heið- arlegur maður gæti látið sér koma til hugar að útvega þjóð sinni jafnvel hin beztu viðskiptakjör, ef um leið ætti að semja frelsið og fullveldið af þjóðinni. Nú er svo skipt um aðstöðu í málinu, að meirihluti Islend- inga hefur ekki sofið rólega í hvílum sínum um nætur nema þær stuttu stundir þegar amerísk smáherskip hafa legið hér við land. Hvarvetna af landinu fréttist um vaxandi og réttmætan ugg fólksins við varnarleysi hins vopnalausa hlutleysis. Nú sér alþjóð manna, að ríkisstjórnin verður að biðja Atlantshafsríkin um hervernd á friðartímum. En eins og öllum, sem hugsa
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68

x

Ófeigur

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ófeigur
https://timarit.is/publication/1352

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.