Ófeigur - 15.08.1950, Blaðsíða 60

Ófeigur - 15.08.1950, Blaðsíða 60
60 ÓFEIGUR hann Morgunblaðið hafa eftir sér mjög kurteisar en alvarlegar bendingar um, að nú yrði hver þjóð að treysta varnir sínar, ef hún vildi halda frelsi sínu og verðmætum menningarinnar. Bjarni Benediktsson fór litlu síðar vestur um haf, á fund með hinum ráðherr- um bandalagsins. Aldrei hafði áhugi þingstjómarþjóð- anna fyrir traustum vörnum gegn innrás Rússa verið meiri en þá enda var ákveðið að koma vörnum banda- lagsþjóðanna í miklu fastara horf en áður. Eftir að Bjarni Benediktsson kom heim. lét hann þess getið, bæði í blöðum og útvarpi, að Kóreustyrjöldin hefði þokað öllum hinum frjálsu þjóðum saman í styrka varnarfylk- ingu. Ekki lýsti hann yfir ákveðnum tillögum varð- andi aðstöðu íslands í þessu efni, enda var þess varla að vænta, en svo mikil alvara lá bak við orð ráðherr- ans, að auðsætt var, að hann mundi ekki lengur geta gegnt fulltrúastarfi fyrir þjóðina í Atlantshafsbanda- laginu nema með því, að íslendingar hættu að vera sér og öllu bandalaginu ónógir í frelsismálunum. Eftir stutta stund átti Alþingi að koma saman. Var þá svo komið, að goluþyturinn úr borg og bæ þótti líklegur til að knýja jafnvel hina svefnhöfgustu þingmenn borg- aranna úr þjónustuaðstöðu hjá óvinum lands og þjóðar. XVII. Kemur Bandaríkjalier hingað óboðinn? Eftir að uggur tók að vaxa í landsmönnum út af framkomu Rússa í heimsmálunum, kom í Ijós, að all- ur almenningur gerðist mjög fús á að fá hingað vernd- arlið frá Bandaríkjunum. En tvær stefnur voru uppi um hvernig þann atburð skyldi bera að. Vildu sumir, að ríkisstjórnin færi þess á leit við ráðamenn í Atlants- hafsbandalaginu að hér yrði, fyrir tilverknað banda- lagsins, komið við vörnum, sem hindruðu innrás af hálfu Rússa. Þetta var hin eðlilega ósk frá hálfu lands- manna. Jafníramt voru aðrir menn, sem óttuðust stór- yrði og brigzl kommúnista um of mikla fylgispekt við Engilsaxa. Þessir menn óskuðu heitt og innilega, að Truman tæki landið með hernámi, líkt og Churchill gerði í byrjun síðasta stríðs. Með þessu móti töldu þessir menn að öllu væri borgið. ísland hefði fengið hervernd án þess að þjóðin hefði þurft að biðja um hjálpina. Is- land væri hersett og á valdi Bandaríkjanna en íslenzka
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Ófeigur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ófeigur
https://timarit.is/publication/1352

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.