Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.09.2003, Blaðsíða 38

Tímarit Máls og menningar - 01.09.2003, Blaðsíða 38
ar og Hinna, við erum 511 hinsegin, og hinir eru allir svona. Það er hér sem hvítaruslið er svo verðmætt, hvítir fátæklingar eru þeir einu sem eftir eru af þeim aragrúa Hinna sem vestræn el- íta hafði eitt sinn úr að spila. í heimi þar sem þannað er að segja þrandara um gyðinga, sam- kynhneigða, nunnur, vangefna, svertingja, feita- bollur, fatlaða og lauslætisdrósir - svo fátt eitt sé nefnt af fortíðarhinum okkar - er hvítaruslið þrautalendingin. Það er ekki aðeins óhætt að draga það sundur og saman í háði, slíkt er til marks um víðsýni háðfuglsins sem augljóslega er ekki hvítarusl fyrir fimmaura. Hvítu fátækling- arnir í spéþætti Jerrys Springers draga blóð- röndina milli fjölmenningarinnar og andstæð- inga hennar. í þessu stríði gegnir hvítaruslið lykilhlut- verki - steríótýpa hins fátæka, illa menntaða og þröngsýna hvítingja. Þau viðhorf sem því eru eignuð - forpokaðar hugmyndir um innflytj- endur, svertingja, sam- kynhneigða, konur, barnauppeldi, trúmál og svo mætti lengi telja - eru hin hreina and- stæða fjölmenningar- stefnunnar. Víðsýni og umburðarlyndi eru nauðsynjar nú- tímalegs vinnustaðar, og það verður að undir- strika mikilvægi þeirra með reglulegu millibili. Útilokun þeirra sem aðhyllast ekki þessi gildi er pólitísk herferð sem bindur fjölþjóðlegan kapítalisma samtímans sterkum böndum. Með árásum slnum á hvítaruslið hreinsar elítan sig af sök á því misrétti sem tilvist hennar byggist á, og styrkir þá fjölmenningu sem hagkerfið þarfn- ast. Hvítir fátæklingar eru margir hverjir rasistar - í valdaleysi sínu sjá þeir lit húðarinnar sem helsta styrk sinn og þeir reyna að krefjast hlut- deildar í yfirráðum elítunnar á grundvelli kyn- þáttar síns. Með því að hafna þessari úreltu kröfu afdráttarlaust og draga fátæklingana sund- ur og saman í háði sýnir elítan með óyggjandi hætti hvað í henni býr. Hvítaruslið er þannig með óvæntum hætti leiðarhnoða umræðunnar um menningarlegan alætuskap, mynstrað umburðarlyndi og alþjóða- væðingu. Kaplan20 og fleiri hafa dregið upp mynd af tvímenningu í mótun sem endurspeglar tvískiptingu alþjóðlega hagkerfisins. Heims- menning elítunnar er sköpuð af fólki sem flakkar erinda viðskipta og skemmtunar um alla jarðar- kringluna og fléttar sér sérviskulegan lífsstíl úr þráðum gamalla menningarheima. Alþýðu- menning pöpulsins sem eftir situr er á hinn bóg- inn dregin saman eftir bestu getu úr gamalli staðarmenningu hnignandi nærsamfélaga og fjöldaframleiddri poppmenningu markaðsfræð- inganna. Landfræðileg mörk menningarheima hverfa í skuggann fyrir nýjum menningarmörk- um nýrra stétta.21 Elítan á hverjum stað tilheyrir menningu heimsborgaranna og lætur sig stað- armenninguna litlu varða. Bóbóarnir vilja í senn vera margbrotnir og raunsannir, víðsýnir og siðavandir, heimsborgarar með sterkar rætur í margvíslegri staðarmenningu, en fyrirlíta þó lág- stéttina sem bundin er átthagafjötrum á huga og höndum. í Bandaríkjunum hefur elítan valið hvítaruslið sem skotmark fyrirlitningar sinnar á hinni þrælbundnu lágstétt, en hin staðlausa elíta finnur sér slíkan blóraböggul hvarvetna á jarðar- kringlunni. Alætuskapur elítunnar er kjarni fjölmenningar samtímans. Umburðarlyndi gagnvart mismun- andi menningarheimum ertákn þess umburðar- lyndis gagnvart mismunandi fólki sem er grund- völlur alþjóðlegs vinnustaðar. Þetta umburðar- lyndi er þó umburðarlaust á einu sviði - þeim sem ekki aðhyllast það eru engin grið gefin. Með þessum hætti er hægt að draga skýra línu milli mismunandi menningarheima og þess fólks sem þeim tilheyrir. Hefðbundin menning flestra þjóða er tiltölulega umburðarlaus gagn- vart öðrum, og hugmyndafræði fjölmenningar- Hin nýja heimsborgar- elíta er í raun staðlaus, en lágstéttin jafnan rótföst í heimahögum sínum - jafnvel þegar hún leggur land undir fót. n
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.