Tímarit Máls og menningar - 01.05.2004, Side 7

I EINNI SVIPAN
198
Rvinden
De tillader det. lade mig piske i hendes Sted.* Med
disse Ord kastede han sig straks paa Knæ, og Skrifte-
faderen gjorde sin Pligt. Medens man piskede hendes
Mand sagde Konen: .Siaa godt til, ærværdige Fader,
og bliv længe 'ved; thi jeg er en stor Synderinde, og
han er en stakkels Fyr.*
Konslivets Hygiejne
f0r og under Ægteskabet
Da flere Fyrster og hojtstaaende Personer klagede
over de Skandaler, som fremkaldtes af Flagellanternes
Sekt og af de enkelte Piskninger, forbed Pave Qe-
mens VI. udtrykkelig offentlige Piskninger. Man skulde
imidlertid nassten tro. at de. som en Oanc havde smaet
i
til Trods fftr de nfte gentagne Forbud vedblev i Mem-
melighed. Forst længe elteF fik Prælaternes Fordom-
melse og meget strænge Politiforbud Ende paa denne
skandalose og ikke ufarlige Mani.
I vore Dage eksisterer Piskning kun som hygiejnlsk
og therapeutisk Middel; den er I Brug hos forskellfge
Folkeslag, hos Kineserne, Perserne og navnllg hos
Russerne. De sidstnævnte lader sig i Badet plske med
el Birkeris for at skaffe sig en gavnlig Reaktion. De,
hvis Hud er bleven hærdet ved mange Slag, dypper
Riset i Eddike, og under Syrens bidende Virkning
genvinder de deres slovede Folelse. Man siger ogsaa,
at i Rusland bruger Mænd og Kvinder, naar den fer-
ste Ungdom er forbi. at lade sig piskc for at blive
erotisk opildnede. Riset bliver derfor en fnventarie-
genstand. som man kun daarlig kan undvære. Man
fortæller herom folgende Anekdote:
Fh. R. Stjernholms Forlag
Kebenbavn V.
En Tysker bosatte sig i Moskva og giftede slg med
en russisk Kvinde. Da han elskede sln Hustru hojt.
gjorde han alt muligt for at vinde hendes Kærlighed.
Men forgæves' Hun var ligegyldíg overfor sin Mands
300 síður og hefur án efa verið merkileg í augum námsfúss unglings. Ein-
hvern veginn efast ég um að amma Halldórs hafi haft sig í að gauka að
honum þeim upplýsingum sem ritið hefur að geyma, hafi Guðný
Klængsdóttir á annað borð búið yfir þeim. Kvinden og Konslivets Hyg-
iejnefor og under Ægteskabet er dönsk þýðing á franskri metsölubók sem
fyrst kom út í París 1849 og hét þá Hygiéne et physiologie du mariage.
Höfundurinn hét fullu nafni Auguste Debay (1802-1890) og var læknir.
Vinsældir bókarinnar voru svo miklar að hún var prentuð 172 sinnum á
40 ára tímabili. Höfundurinn brýnir meðal annars fýrir konum að vera
tilkippilegar fyrir eiginmenn sína þegar lostinn grípur þá, því heilsa
mannanna sé í húfi, svo ekki sé talað um hjónasæluna. Debay er fátt
óviðkomandi og í kaflanum um korselettið er t.d. bent á að konur í
borgum hafi mun minni og slappari brjóst en konur til sveita og ástæðan
sé vafalítið korselettið og til þess megi einnig rekja berklana. „Það væri
óskandi að karlar bönnuðu konum sínum að ganga í korseletti um leið
og þær verða þungaðar,11 stendur á bls. 19.
Ekki er kaflinn um sáðlát síður skemmtilegur en þar segir: „Þeim mikla
æsingi sem sáðlátið veldur fylgir djúpt andvarp og fettur og brettur hjá
sumum en aðrir fá flogakennda krampa. Þessi köst líkjast helst móðursýki
hjá konum sem eru ólmar og ákafar í lund. Þess vegna ættu karlar og konur
sem hafa sterka kynhvöt af náttúrunnar hendi að sýna skynsemi og hafa
taum á ástríðum sínum sem alltaf skaða tilgang hjónabandsins.“ (Bls. 31)
Satt best að segja er bókin of vel farin til að hægt sé að draga þá
TMM 2004 • 2
5