Tímarit Máls og menningar - 01.05.2004, Page 59

Tunglskinsmjólk
Fjallkonan hefur reynt
öll fegurðarlyf
nema heilbrigt líf
Og hann súmmerar upp skoðun sína á borgardætrum í Milljónaævin-
týrinu:
Sjáðu stúlkuna þarna
Himinblá augu og hörgult hár
ríma við blóðugt öldurótið
Fíngerð og móðursjúk
kvenhugsjón nútímans holdi klædd
Hann gerist svo æði groddalegur:
Allar eru þær mellur
- nema ein
Mellur sem við kaupum
- nema ein
Heilög guðsmóðir fyrirgefi mér
fari ég með rangt mál!
Miðað við kaldranann sýnist sú eina fremur vorkunnarverð en hinar
þrátt fýrir bænina í lokin sem virkar ekki einlæg. Enda naumast fær um
að axla byrði almóðurinnar miklu sem Dagur krefur jafnan konur um að
hýsa, að minnsta kosti þegar sá gállinn er á honum. Af öllu því sem tog-
aðist á í Degi var sú togstreita ef til vill afdrifaríkust sem snerti viðhorf
hans til kvenna.
í ljóðinu „Dægurlagagjallarhorn í fjósi“ spyr hann áleitinnar spurn-
ingar um ástina.
Æ stelpan mín elsku
píkan mín á kvöldin
þegar ég stíg af gæðingnum bláa
og tjóðra þann appelsínugula fóðra
paprikurauða kálfa og kakóbrúnar
beljur hvað
er ástin þegar hún Mána-Hyrna fetar
fótviss kamba og skrápa
ófæruklitrurákir
frá sjónbaug upp himinboga
með ljósa krúnu og lýsigyllt horn
hellir sem nemur milljón fullum brúsum
TMM 2004 • 2
57