Tímarit Máls og menningar - 01.05.2004, Page 107

Menningarvettvangurinn
kom á næstsíðustu bókmenntahátíð, sællar minningar, og Fimm mílur frá Ytri-
Von, ærslafull saga eftir Nicolu Barker, ungan og efnilegan Breta.
Svarta línan er helguð verkum sem eru á mörkum tveggja eða fleiri bók-
menntagreina, og í henni koma nú tvær innlendar, 39 þrep á leið til glötunar eftir
Eirík Guðmundsson, andríkar hugleiðingar um íslenskan veruleika á þessum
síðustu og verstu tímum, og Opnun kryppunnar eftir Oddnýju Eir Ævarsdóttur
sem vinnur að doktorsritgerð í heimspeki og mannfræði í París. Þeir sem vilja
fylgjast með því á hvaða leið íslensk tunga og bókmenntir eru þurfa nauðsynlega
að glugga í þessar bækur. Erlenda svarta línan er Mynd af ósýnilegum manni eftir
Paul Auster. Hann fjallar þar um föður sinn sem virtist ekki eiga mikla sögu, en
ekki er allt sem sýnist.
Auk þess gefur Bjartur út hina gríðarvinsælu bók Ég er ekki hrœddur eftir ít-
alska rithöfundinn Niccolö Ammaniti. Bókin kom fyrst út í heimalandi höfundar
2001 og hefur verið linnulaust á metsölulistum þar síðan og þýdd á 34 tungumál.
Aðdáendur Boris Akúnins geta glaðst yfir því að nú er Vetrardrottningin
komin út hjá Máli og menningu, fyrsta sagan í flokki hans um Fandorin ríkisráð
í Moskvu í þýðingu Árna Bergmann. Þetta fyrsta mál kom á borð Fandorins
þegar hann var tvítugur nýliði í rannsóknarlögregluleik og reyndist ansi snúið,
teygir sig um alla Evrópu. Eftir því er verið að gera kvikmynd sem Paul Verhoven
stýrir. Þegar Akúnin kom hingað á bókmenntahátíð í fyrra sagðist hann alveg
hissa á að íslendingar skyldu fá að gefa Fandorin-bækurnar út án þess að byrja
á þeirri fýrstu - en nú er hún sem sagt komin!
Og talandi um Rússa þá gefur Mál og menning út bók í vor um þá þjóð og
landið sem hún byggir eftir Árna Bergmann. Þar leitast hann við að svara al-
gengustu spurningum um sögu, menningu og þjóðarsál Rússa.
Vaka-Helgafell gefur út fýrstu ljóðabók Ara Trausta Guðmundssonar, jarð-
fræðings og rithöfundar sem fékk Bókmenntaverðlaun Halldórs Laxness fýrir
smásafnasafnið Vegalínur árið 2002 en er þekktastur fýrir vísindarit sín og
alþýðlega vísindaþætti í fjölmiðlum. Ljóðabókin heitir í leiðinni og þar má finna
ýmis áleitin yrkisefni sem hann fjallar líka um í smásögum sínum: Reynslu af
framandi löndum, mannlíf og náttúru í fjarlægum heimshornum og hér heima;
meðal annars er hér þrettán ljóða bálkur um Múlakaffi. Margt eru þetta skyndi-
myndir sem njóta sín betur í ljóðum en sögum - enda er eðli ljóðsins alveg sér-
stakt og hlutverk þess líka, eins og hann segir í fyrsta ljóðinu:
Ljóð eru stysta leið orða
að
hjarta mannsins.
Leitin að orðum er vegurinn
en þekking uppskeran.
Þess vegna er ég
á
stöðugu ferðalagi
TMM 2004 • 2
105