Tímarit Máls og menningar - 01.09.2005, Qupperneq 117

Bókmenntir
Þó að dyggum lesendum Arnaldar finnist þessi sena kunnugleg er það þó ekki
svo að persónurnar standi í stað heldur þróast þær talsvert milli bóka. Persóna
Elínborgar hefur stækkað með hverri bók allt frá Mýrinni (2000) og nú er
komið að því að hún gefur út matreiðslubókina sem hefur verið í smíðum um
nokkurra bóka skeið og nefnist því smellna nafni Lög og réttur. Erlendur og
Sigurður Óli vita ekkert hvernig þeir eiga að bregðast við frægðarljóma Elín-
borgar og finnst þetta greinilega hálf óviðkunnanleg þróun mála. Athyglisvert
er að báðir bregðast við með tregðu þegar Elínborg spyr þá hvort þeir ætli ekki
að koma í útgáfuboðið:
— Ætlarðu að mæta? var það fyrsta sem hún sagði.
— Verð ég ekki að gera það? sagði Erlendur. (14)
— Ætlar þú að mæta? spurði Elínborg. Þegar bókin kemur út?
— Verður maður ekki að gera það? sagði Sigurður Óli. (29)
Þeir hneykslast saman á Elínborgu og uppátækjum hennar — „Ég held að
hún haldi að hún verði fræg á þessu, sagði Sigurður Óli“ (41) — en þrátt fyrir
ólíkindalætin eru þeir nógu tryggir til að mæta í boðið hjá samstarfskonunni
þó að þeir séu þar eins og álfar út úr hól; einkum þó Erlendur sem aldrei virð-
ist kunna við sig í margmenni: „Erlendur stóð eins og illa gerður hlutur með
hvítvínsglas í hendi og leit yfir manngrúann í útgáfuteiti Elínborgar." (86)
Mestu púðri er eytt í Erlend og fjölskyldu hans að venju. Lesendur eru
minntir á einmanalega tilveru hans strax þegar hann er nefndur í fyrsta sinn í
byrjun Kleifarvatns. Þá ákveður aðalvarðstjóri hjá embætti ríkislögreglustjóra
að tilnefna hann til að fara með rannsóknina: „Við rákum hann í sumarfrí,
hann á inni fimm ár, held ég, en ég veit að hann verður feginn að fá eitthvað
að gera.“ (13) Erlendur er því í sumarfríi þegar sagan hefst og eyðir því að sjálf-
sögðu innilokaður í íbúð sinni að lesa um mannshvörf og þá sem orðið hafa
úti á íslandi. Hann er ekki seinn á sér að fara að rannsaka beinafundinn en á
meðan á rannsókn málsins stendur gerist ýmislegt í fjölskyldulífi hans.
Dóttirin Eva Lind er mestmegnis fjarri í þessari bók, hún er í meðferð og
Erlendi hin reiðasta. Kastljósinu er í staðinn beint að syninum, Sindra Snæ, og
afstöðu hans til fjölskyldu sinnar. Sindri er hættur að drekka og hangir mikið
heima hjá Erlendi þó að Erlendur taki honum ekki af sérstakri gestrisni og bjóði
honum ekki að gista. Það er ekki alveg sama spenna á milli þeirra feðga og á
milli Erlendar og Evu Lindar en samskipti þeirra núna vekja margar spurning-
ar um fjölskyldulíf Erlendar almennt. Þá heldur áfram samband Erlendar við
Valgerði, sem hófst í Röddinni og samband Sigurðar Óla og Bergþóru tekur
nýja stefnu. Síðast en ekki síst má nefna samskipti Erlendar við Marion Briem
og glöggir lesendur fá nýjar og athyglisverðar upplýsingar um persónu Marion
sem þó verða ekki tilgreindar hér.
Umfjöllun Arnaldar um sögulega tíma ber vitni um leikni hans til að fjalla
um atburði frá ólíkum hliðum og skapar áhugavert svið fyrir spennandi
TMM 2005 ■ 3
115