Tímarit Máls og menningar - 01.09.2005, Blaðsíða 123

Tónlist
Jónas Sen
Hvað viltu í Reykholti, Beethoven?
Tónlistarhátíðin í Reykholti var haldin í sumar síðustu helgina í júlí eins og venju-
lega. Að mínu mati var hún sérlega vel heppnuð; strengjakvintettinn í C-dúr D
956 eftir Schubert í meðförum þeirra Jacqueline Shave, Philippe Graffin, Ásdísar
Valdimarsdóttur, Michael Stirling og Bryndísar Höllu Gylfadóttur var magnaður
og ég gat ekki betur séð en að flestir tónleikagesta væru bergnumdir af hrifningu,
þó verkið væri langt. Svipaða sögu er að segja um flutning Donald Kaasch tenórs
á nokkrum íslenskum söngperlum; hann gæddi þær óvenjulegum ástríðuhita svo
að það var eins og maður væri að heyra þær í fyrsta sinn. Annað var eftir þessu
á þeim fernu tónleikum sem haldnir voru á hátíðinni: fagmennskan í fyrirrúmi
og efnisskráin notalega aðgengileg. Ég mun aldrei gleyma túlkun þeirra Caroline
Palmer, Jacqueline Shave og Michael Stirling á Tríói í C-dúr nr. 43 Hob. XV:27 eftir
Haydn; hún var svo mergjuð að á tímabili hélt ég að einhver hefði sett eitthvað í
matinn minn. Samspilið var svo nákvæmt, hver einasta píanónóta svo skýr og
strengjaraddirnar svo unaðslega mjúkar og vel mótaðar að það var nánast grun-
samlegt. Þannig spilamennsku heyrir maður ekki oft hér á landi.
Tónlistarhátíðin í Reykholti hefur verið haldin á hverju ári síðan 1997. Því
miður hef ég ekki farið á hana í hvert sinn; ég fór í fyrra og líka 1998 eða 1999.
í bæði skiptin var svipað upp á teningnum; í það heila var tónlistarflutningur-
inn frábær og verkin á efnisskránni sömuleiðis.
Það er líka gaman að koma í Reykholt; þegar veðrið er gott er hægt að ganga
út á verönd með kaffibolla og svo má bregða sér niður í kjallara í sal safnað-
arheimilisins og skoða sýninguna Snorri Sturluson og samtíð hans. Að vísu er
ekki mikið um sýningargripi, t.d. er hvergi sverðið sem Ástþór Magnússon
gerði mikið veður út af í Morgunblaðinu fyrir sjö árum síðan. En vissulega
má lesa um ritstörf, menntun, eignir og höfuðból, siglingar, notkun hverahita
- líka „heiðna menningu og ofbeldisdýrkun" eins og Ástþór orðaði það með
þjósti í Morgunblaðinu. Fyrir utan er svo Snorralaug sem telst til merkustu
fornminja í Reykholti.
Tónlist ífyrndinni
Nú má velta fyrir sér hvað tónlist eftir Haydn eða Schubert sé að gera í slíku
umhverfi. Er eitthvað sem tengir klassíska tónlist við Reykholt? Á sýningunni
TMM 2005 • 3
121