Studia Islandica - 01.06.1975, Blaðsíða 39
37
og er því eðlilegt að finna hann meðal dverga í B-þulun-
um. Þegar alls er gætt, má því telja líklegt, að Fjölsvinns-
mál séu eldri en B-þulumar. Erfiðara er að finna handara
tímamarkið, þó að margt sýni, að kvæðin séu ung. Fánýt
tilgáta mætti það þykja, að þau væru ort á árabilinu milli
þess, að eldn þulur Snorra-Eddu og B-þulumar vom ortar,
með því að það, sem er sameiginlegt af nöfnum í Fjöl-
svinnsmálum og eldri þulunum, kemur líka fyrir í fomum
kvæðum.
VI.
SKYLDLEIKI VIÐ AÐRAR ÍSLENZKAR FRÁSAGNIR
Flér á undan hefur helzt verið lagt kapp á að glöggva
sig á texta kvæðanna Grógaldurs og Fjölsvinnsmála, skýra
efni og athuga aldur, enn fremur var sagt nokkuð frá upp-
hafi rannsókna á þeim. Um aldurinn má sjá, að hann get-
ur leikið á áratugum, varla meira, og athugim textans sýnir,
að Grógaldur og Fjölsvinnsmál geta ekki verið forn og
traust goðakvæði.
Frásögnin af fyrstu rannsóknum kvæðanna gefm' hug-
mynd um, að nokkuð víða muni þurfa fanga að leita til
þess að fá fulla yfirsýn yfir feril efnisins.
Eðlilegt er að halda sig enn rnn sinn innan takmarka
íslenzkra bókmennta, ef vera mætti, að þar væri unnt að
finna enn meiri vitneskju um aldur efnisins hér á landi,
svo og, hvort það hefði verið nokkuð útbreitt eður eigi.
Verða þá jafnan höfð kvæðin Grógaldur og Fjölsvinnsmál
fyrir eins konar kagaðarhól, og er þaðan skyggnzt eftir hlið-
stæðum meginatriða þeirra, þegar fjallað er um efni ann-
ara frásagna hér á eftir.
Fyrst af öllu: hér er að ræða um stjúpusögu og álaga-
sögu. Nú eru stjúpusögur vissulega til rnn allar jarðir, en
það er ekki einskisvert að vita, að þær hafi verið alþekktar