Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2004, Side 81

Um búskap og fleira í Bót í Hróarstungu
íbúðarhúsið í Bót sem byggt var eftir brunann. Eigandi myndar: Ljósmyndasafn Austurlands.
Hallgeirsstöðum fórust um 180 fjár og
svipuð tala á Sleðbrjót. Á Hauksstöðum um
40.
Veturinn 1910-11 heilsaði með
glórulausri þoku og súld í fleiri daga. Þá
reyndist illmögulegt, þó reynt væri að verja
fé heiðina í Bót, eins og venja var þá. Svo
kólnaði og snjóaði til fjalla og síðar í byggð.
Við áttum þá í miklum erfiðleikum að ná fé
í hús. T.d vorum við í þrjá daga að ná fénu
úr heiðinni. Einn daginn gekk í rytjuveður á
okkur. Við vorum þá staddir innhjá Sand-
vatnstanga með um 30 fjár á hagleysu.
Komum því við illan leik út hjá Spanar-
hrauni. Þá var komið myrkur og glórulaus
stórhríð. Þar skildum við féð eftir og
lögðum af stað heim. Ég held að við
hefðum aldrei ratað rétta leið í því mold-
viðri, ef ekki hefði notið hunds, sem alltaf
fylgdi mér þá. Hann var þjálfaður og
öruggur að rata í veðrum. Eftir þessa hrinu,
sem ekki stóð lengi var veturinn sérstaklega
góðviðrasamur og hagsæll. Þegar við
slepptum fé um vorið taldist okkur til að
hefðu komið þrjár innistöður á vetrinum.
Sumarið 1911 var mjög hagsælt. Gras-
vöxtur sæmilegur og nýting heyja góð.
Veturinn 1911-12 var erfiður. Snjóalög
mikil sem lágu fram yfir sumarmál. Eftir
það var sumarið sæmilegt, þó rigndi mikið
laust fyrir höfuðdag og voru þá óþurrkar um
hríð. Hey voru heldur af skornum skammti
um haustið. Veturinn 1912-13 var einhver
sá albesti sem ég man (áður lýst nokkuð í
sambandi við brunann). Sumarið 1913 með
eindæmum gott. Gras sæmilegt og
suðvestan hlýviðri og þurrkur allan
heyskapartímann. Kom varla dropi úr lofti
fyrr en síðasta sunnudag í sumri. Þá var
stórrigning sem endaði með byl um nóttina.
Við vorum svo heppnir í Bót að heiðin og
eitthvað af heimalandi var smalað á
laugardaginn. Féð sem kom fyrir sett í
Tangana og gengið fyrir utan það á
sunnudag. Við fórum að smala um eittleytið
á mánudagsnótt. Náðum mörgu af fénu í
79