Strandapósturinn


Strandapósturinn - 01.06.1981, Síða 24

Strandapósturinn - 01.06.1981, Síða 24
Borgaði ég svo næturgreiðann með tveimur krónum og var það fyrsta greiðslan sem ég innti af hendi síðan ferðin hófst, en alls staðar hafði ég boðið borgun fyrir gistingu. Veður var gott, fryst hafði um nóttina, heiðskír himinn og logn. Eg gekk upp á veginn og beiö nú þess, að pósturinn, sem ég hafði sett allt mitt traust á, kæmi. Dagsbirtan var nú farin að færast á austurloftið, og einhvern veginn fannst mér hugrekkið vaxa með birtunni. Ekki hafði ég beðið lengi þegar hófatak margra hesta heyrðist á melunum utan við túnið. Brátt komu nokkrir töskuhestar í ljós, þá ríðandi fólk, karlar og konur, og seinast pósturinn, er ég þekkti á lúðrin- um, sem var einkenni allra landpósta. Eg stöðvaði hann og mæltist til samfylgdar yfir heiðina. Mér virðist hann horfa með dálítilli meðaumkun á þennan drengstaula, sem stóð þama við götubrúnina. Síðan sagði hann hægt og rólega: „Því miður hef ég engan lausan hest handa þér að sitja á, en þú getur nú fylgst með okkur héma upp heiðarbrekkurnar, því þá förum við bara fetið. Svo er nú hætt við að þú dragist aftur úr. Annars verður gott veður í dag og vegurinn er greinilegur. Einnig liggur síminn meðfram honum, svo engin hætta er á að þú villist.“ Síðan lét hann hest sinn tölta af stað þar til hann náði lestinni, en ég þrammaði á eftir og hugsaði mér að dragast ekki aftur úr fyrr en í fulla hnefana. Gangfæri var gott, frosið á pollum og götur alauðar. Vel gekk mér að hafa við póstlestinni, þar til upp úr heiðarbrekkunum var komið, því þá fóru hestamir að fara greiðar. Hljóp ég þá við fót til að hafa við þeim. Loks kom að því að ég gafst upp við að fylgja lestinni eftir og lét hana fara sína leið, enda var ég orðinn sveittur og móður af hlaupunum. Veður var eins gott og verið gat, logn og sólskin, loftið hreint og tært og fjallsýn hin fegursta. Ég þekkti Eiríksjökul, því hann hafði ég séð af höfðanum heima. Nú fannst mér hann vera gamall kunningi. Á hægri hönd var svo Tröllakirkja, það hafði ég séð á korti. Þótt mér fyndist ég vera mjög smár i þessum 22
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124

x

Strandapósturinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Strandapósturinn
https://timarit.is/publication/1641

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.