Úrval - 01.12.1948, Blaðsíða 57

A FLUGVELLINUM
55
ekki út fyrir að vera það. En ég
efast um að hann hafi ver-
ið brjálaðri en við hin, sem
erum stöðugt að skapa stærri
og stærri vélar, sem veita okkur
æ minna svigrúm til að lifa
lífinu eins og manneskjur.
Himinninn er okkar, en aðeins ef
við göngum gegnum hlið, sem
er þrengra en nokkurt annað
hlið. Þannig er flugvöllurinn
tákn þeirrar aldar, sem við lif-
um á.
Við skulum ekki vera að
blekkja okkur með því, að þetta
ástand stafi af stjórnmála-
ástæðum einum saman, að það
megi rekja það til deilunnar
milli opinbers reksturs og
einkareksturs. Það virðist ekki
vera neinn reginmunur á því
tvennu að þessu leyti.
Meðan skortur á fæði og
klæðum eykst, vinna æ fleiri
fullhraustir karlar og konur,
sem gætu gert eitthvað þarfara,
að því að stimpla eyðublöð,
skrifa skýrslur og draga sam-
borgara sína í dilka.
Það er líka eftirtektarvert
og táknrænt, að eina fólkið á
flugvöllunum, sem ekki þarf að
fara eftir reglunum, er fólkið,
sem setur reglurnar. Mennimir,
sem skipa þér í biðröð, þurfa
ekki að standa í henni sjálfir.
Og jafnvel lægstsettu undir-
menn þeirra hirða ekki um
nákvæmnina og hlýðnina, sem
krafist er af þér. Nei, allar
stefnurnar og kerfin — kapítal-
ismi, opinber fyrirtæki, sósíal-
ismi og kommúnismi — æða
öskrandi sömu brautina, og
varpa mannlegum verðmætum,
sæmd og virðuleika í forina á
leið sinni. Eiginkonur fá ekki
að fara til manna sinna, mæður
ekki til barna sinna, listamenn
ekki til starfs síns og kennarar
ekki til nemenda sinna, en
stjórnarvélin, hið opinbera
eftirlit, hin nýja harðstjórn,
má ekki stöðvast, að því að
manni er sagt, en við dirfumst
ekki að spyrja hvers vegna og
í hverra þágu hún vinni.
Hvaða breytingar, sem við
gerum, verða þær aðeins til
þess, að meira ber á þessu
kynlega, vélræna fyrirkomulagi,
eins og við hefðum öll ákveðið
undir niðri, að svifta okkur
öllu mannlegu og afneita öllum
draumum okkar. Ef þið veljið
um menningarstefnur, þá er
öðrum megin tjaldsins lagt kapp
á að halda á lofti falskri bjart-
sýni, til þess að þóknast flokks-
leiðtogum; en hinum megin er