Úrval - 01.07.1954, Blaðsíða 65

I STUTTU MÁLI
6$
adder waxen deaf?“* Hvor hef-
ur réttara fyrir sér, biblíuhöf-
undurinn eða Shakespeare?
Dr. David I. Macht, á Mount
Sinai-spítalanum í Baltimore er
manna fróðastur um allt, sem
snertir kóbraslöngur. Hann hef-
ur í nýútkominni vísindaritgerð
um kóbraslönguna, þar sem
hann m. a. f jallar um heyrn
slöngunnar og möguleikann á
tamningu þeirra með tónlist,
tekið ótvíræða afstöðu með
biblíuhöfundinum og gegn
Shakespeare.
Dr. Macht hefur gegnum til-
raunir sínar með gleraugna-
slöngur og eitur þeirra (hann
vinnur að lyfjarannsóknum —
slöngueitur er notað í lyf, eink-
um við blóðsjúkdómum) haft
samband við marga indverska
lækna og náttúrufræðinga, og
það hefur reynzt sameiginlegt
álit þeirra allra, að kóbraslang-
an verði fyrir beinum áhrifum
af tónlist. Sumar tegundir tón-
listar hafa meiri áhrif á hana en
aðrar. Það er ríkt lagt á við
indversk börn að syngja ekki
þegar þau eru að leika sér í
myrkri, því að kóbraslöngurnar
sæki á sönginn ...
Kýrtréð sem mjólkar.
„Maður ristir nokkuð djúpar
rásir í börkinn, og í neðri end-
ann á neðstu rásinni stingur
* Hvað ert þú, orðinn heyrnarlaus
eins og slangan?
maður samanrúlluðu blaði, sem
myndar einskonar stút fyrir
safann. Og hinn ferska safa,
sem rennur úr rásunum, er
naumast hægt að þekkja frá ný-
strokkuðum rjóma“.
Þannig lýsir Paul H. Allen,
forstjóri Fairchild Tropical Gar-
den í Flórída, hinu merkilega
kýrtréi, sem vex í Costa Rica, í
Mið-Ameríku og allt suður til
Ecuador í Suður-Ameríku, eink-
um þar sem mikil úrkoma er.
Allen hefur haft áhuga á þessu
tré síðan hann var vitni að því
sem drengur í Costa Rica, að
maður risti rás í eitt slíkt tré
og drakk hinn hvíta safa með
sýnilegri velþóknun. Hann hefur
rannsakað tréð nákvæmlega og
gert tilraunir með „mjólkina“.
Hún verður dálítið beisk og
kalkkennd þegar loftið hefur
fengið að leika um hana í nokk-
urn tíma, og á einum sólarhring
stirðnar hún í rásunum og verð-
ur að seigri kvoðu, ekki ósvip-
aðri togleðri. En þegar hún er
nýmjólkuð, má kæla hana, bæta
í hana örlitlum sykri og þeyta
hana eins og rjóma. Allen hefur
látið þennan þeytta ,,rjóma“ á
kökur og borið hann fyrir gesti
sína og gat enginn þeirra fund-
ið annað en þetta væri kúarjómi.
Aftur á móti fást dýr, t. d. hund-
ar og kettir, ekki til að drekka
þessa „mjólk“.
íbúarnir í þeim héruðum, þar
sem kýrtréð vex drekka mjólk-
ina úr því og telja þeir hana
mikið lostæti, og auk þess holla.