Úrval - 01.07.1954, Blaðsíða 91

„1 BLlÐU OG STRÍÐU“
miði er f jölskyldan eins og bát-
ur, þar sem faðirinn rær og móð-
irinn stýrir og börnin hjálpa til
svo að þau geti líka orðið ræð-
arar og stýrimenn, þegar þar að
kemur. Amen.“
„Hér er hvorki staður né
stund fyrir fíflalæti", sagði
Margherita gröm. „Við skulum
byrja. Hafið þið nokkuð að at-
huga við stjórnina á heimilinu
síðasta sólarhringinn?“
„Já,“ muldraði Hertogafrúin.
„þú saltaðir súpuna eftir að
Giacomia var búin að krydda
hana frammi í eldhúsi. Hún var
næstum óæt!“
Margherita lét þessa brýn-
ingu ekki hleypa sér upp. „Við
skulum snúa okkur að f járhags-
áætluninni fyrir morgundag-
inn,“ sagði hún. „Munið eftir
því að faðir ykkar er viðstadd-
ur. Skrifaðu, Hertogafrú."
Hertogafrúin gnísti tönnum,
dýfði pennanum í blekbyttuna
og skrifaði með erfiðismunum
efst á blaðsíðuna: Fimmtudag-
ur 5. marz. — Félagar alls: 5.
Mættir á fundinum: Því-
næst las hún upphátt það sem
hún hafði skrifað.
„Gott,“ sagði Margherita,
snöggt og stuttaralega eins og
herforingi. „Albertino, lestu upp
hvað við þurfum marga
skammta af matvælum."
„Fimm skammta af brauði
með morgunmatnum, fimm með
miðdagsmatnum, tvo með teinu
og fimm með kvöldmatnum.
Samtals seytján skammta.“
89^
„Sérhver skammtur, hvort
sem hann er af brauði eða öðru,
er bundinn við ákveðin þunga
og verð,“ sagði Margherita til
frekari skýringar. Við höfum
hérna handbók til hliðsjónar.“
Þegar samkomulag hafði
náðst um súpuna og aðalrétt-
inn um hádegið, tók félags-
stjórnin ákvörðun um hve marg-
ir skammtar væru nauðsynleg-
ir.
„Við þurfum einn skammt af
svínslifur handa kettinum,“
sagði Hertogafrúin.
„Kötturinn telst ekki með,“
sagði Margherita. „Hann verður
að láta sér nægja leifarnar. Nú
skulum við leggja saman kostn-
aðarliðina. Hve miklu eyðum við
í mat á morgun?“
Albertino og Hertogafrúin
hömuðust góða stund við að
leggja saman, en Margheritu
líkaði ekki niðurstaðan. Þau
fóru aftur yfir dæmið og fengu
allt aðra útkomu, en móðir
þeirra var ekki heldur ánægð.
„Þetta verður tvö hundruð lír-
um hærra en í dag. Það gengur
ekki. Við verðum að fara gæti-
legar í sakirnar á morgun. En
af því að tekjur og gjöld verða
að standast á, fáum við þessar
tvö hundruð lírur að láni úr
sjóði B-flokks"
Þetta þurfti skýringar viðr
því að ég botnaði ekki neitt í
neinu.
„Við höfum áætlað upphæð-
ina sem við eyðum árlega í fatn-
að, skó, þvott, viðgerðir á skóm