Úrval - 01.07.1954, Blaðsíða 2

Sinn er siður í landi hverju.
Framhald af 3. kápusíðu.
að aðrar enn verri plágur kynnu
að koma i staðinn.
Konur múhammeðstrúarmanna
eru ófáanlegar til að láta karl-
lækna skoða sig. I Vestur-Afríku
er karllækni því aðeins heimilt að
skoða konu, að hann sé eldri en
maður hennar.
Vestur-Afrikubúar hafa megna
andúð á hráum mat. Fullorðið
fólk telur sér ósamboðið að borða
appelsínur.
Á nokkrum stöðum í Afríku er
kjöt borðað hrátt og allur matur
mikið kryddaður með salti. Hvort-
tveggja stuðlar að útbreiðslu
meltingarkvilla. Porto Ricobúar,
sem flestir þjást af vaneldi, fást
ekki til að borða ávexti, sem vaxa
villt, af þvi að þeir trúa því, að
þeir séu eitraðir eða valdi melt-
ingartruflunum.
Uppeldi í anda ofbeldis.
Fyrsta greinin I þessu hefti
fjallar um vandamál, sem mjög
hefur verið rætt í blöðum Vest-
ur-Evrópu að undanförnu. Til-
efnið er bók dr. Werthams, The
Seduction of the Innocent, sem
getið er ítarlega í greininni. Hef-
ur hún opnað augu margra fyrir
alvöru þessa máls og á vafalaust
eftir að hafa mikil áhrif.
Myndasöguheftin, eða ,,hasar-
blöðin" eins og íslenzkir drengir
nefna þau, skutu fyrst upp koll-
inum hér á stríðsárunum, munu
hafa komið hingað, eins og mörg
önnur óhollusta, í kjölfar hins
erlenda hers. Eftir stríðið bar
minna á þessum blööum hér, en
nú virðist sem þau hafi aftur fund-
ið greiða leið í hendur íslenzkra
drengja. Iðulega má sjá drengi hér
á götum Reykjavíkur með hlaða
af þessum blöðum undir hendinni
og vitað er að þau ganga kaupum
og sölum milli drengjanna líkt og
notuð frímerki. Erfitt er þó að
segja hve útdreidd þau eru orðin,
því að það verður að segja ís-
lenzkum bóksölum til hróss, að
þeir hafa ekki þessar bókmenntir
til sölu í búðum sínum. Úrvali er
þó kunnugt um eina fornbóka-
verzlun, sem selur notuð mynda-
söguhefti. Mun vart þurfa að leiða
getum að því, að þau hefti hafa
fyrst farið um hendur hinna er-
lendu hermanna á Suðurnesjum.
Það hafa mörg þung orð fallið
í garð utgefenda þeirra glæpa-
tímarita, sem nú þlómstra á ís-
lenzkum bókamarkaði. Skal þeirri
útgáfu ekki bót mælt hér — þeim
mun síður sem þau eru í rauninni
angi af sömu rót, eins og fram
kemur í greininni. En tímarit þessi
eru þó fyrst og fremst handa
fullorðnu fólki, að minnsta kosti
ekki handa börnum, og nái stálp-
uð börn í þau, þá mun það oftast
vera fyrir það að foreldrar þeirra
hafa komið með þau inn á heim-
ilin. En foreldrar þeirra bama
sem fengið hafa áhuga á „has-
arblöðum" munu fæstir hafa hug-
mynd um, hvað blöð þessi hafa
að geyma. Vonandi verður grein
Haxthausens til þess að opna
augu islenzkra foreldra fyrir því
sem hér er að gerast, svo að þeir
taki rögg á sig og brenni þennan
óþverra þegar þeir finna hann í
fórum barnanna.
Þýðendur (auk ritstjórans): Öskar Bergsson (Ó. B.)
og Guðmundur Arnlaugsson (G.A.).