Úrval - 01.03.1960, Page 12
URVAL
,ÞEIM MANNI GLEYMI EG ALDREI'
bvað verðmætt fannst, sem hon-
um þótti rétt að varðveita.
Hann hafði náð í gamla og lúða
skræðu um uppstoppun og
varðveizlu dýra, og brátt sat
hann uppi hálfar næturnar, og
stoppaði fugla og dýr með því-
líkri leikni, að vel hefði mátt
trúa að hann hefði aldrei annað
starfað.
Ég furðaði mig þá á þoli
hans; hann fór oft á fætur
klukkan f jögur á morgnana, og
vann til miðnættis. Loks komst
ég að leyndarmáli hans. Það var
blátt áfram takmarkalaus þekk-
ingarlöngun, sem rak hann
áfram svo að hann unni sér
sjaldan hvíldar. Vinnan var hon-
um í sjálfu sér hvíld.
Hann hélt þessari furðulegu
athafnaþrá til hinztu stundar.
Veðurbitinn liðþjálfi sagði mér
frá því, að þegar Wilkins var
sérstakur ráðgjafi Bandaríkja-
hers varðandi norðurskauts-
svæðið, þá hafi hann oft tekið
þátt í heræfingum á snæbreið-
um Alaska. En þá var hann
kominn yfir sextugt. 1 hvert
einasta skifti heyrði liðþjálfinn
unga menn spyrja um það,
hvort ,,gamli karlinn“ ætlaði í
raun og veru með alla leiðina.
Og í hvert skifti fór Wilkins
ekki einungis hina venjulegu
króka sína, heldur var hann
alltaf kominn til búðanna aftur
löngu á undan hinum uppgefnu
ungu mönnum.
George Hubert Wilkins fædd-
ist árið 1888 á sauðbýli í Ástra-
líu, og var yngstur 13 barna.
Hann var frá æsku haldinn
ferðaþrá, og þegar hann var
unglingspiltur, og fór orlofs-
ferð til Sidney og hafði fengið
peninga fyrir farmiða með jám-
brautarlest, þá réði hann af að
fara sjóveg í stað þess að taka
lestina. Það var hlegið að hon-
um á útgerðarskrifstofunum, en
hann komst samt um borð —
sem laumufarþegi. Hann mok-
aði kolum alla leiðina. En til
Sidney komst hann.
Hann byrjaði á því að lesa
námuverkfræði, en hætti þvi,
þar sem hann taldi að meiri lík-
ur væru til þess að hann gæti
séð sig um í heiminum ef hann
væri ljósmyndari. Áður en hann
var 22ja ára hafði hann hlotið
almennan orðstý í Evrópu og
á hinum fjarlægari Austurlönd-
um sem ferðaljósmyndari. Þeg-
ar hann skildi við leiðangur
minn árið 1916 var hann auk
þess viðurkenndur og virtur
náttúrufræðingur, landfræðing-
ur og veðurfræðingur, og hafði
lengi verið næstráðandi minn.
Heimsstyrjöldin fyrri brauzt
út, og honum þótti land sitt
hafa þörf fyrir sig. Hann fékk
kapteinstign, og tók sem aðal-
Ijósmyndari þátt í öllum bar-
dögum, sem Ástralíumenn háðu
á Vesturvígstöðvunum, og
særðist níu sinnum.
Eftir styrjöldina var hægt
að rekast á Wilkins víða um
heim. Árið 1929 kvæntist hann
hinni ungu og fögru leikkonu
6