Úrval - 01.03.1960, Blaðsíða 46

GAÐ
UM
MARGA
GLUGGA
Lord Beaverbrook
HÉR ER ÉG kominn aftur
til Nýju Brúnsvíkur, þangað,
sem ég byrjaði, eftir þvínær
áttatíu ár. Ég man eftir brunn-
inum hérna í New Castle. Ég
man þegar hann var vígður. Það
var fyrir löngu. Ég man athöfn-
ina og kringumstæðurnar mjög
vel. Nú hefur hreppsnefndin
gefið mér tórgið. Það var stór-
kostleg gjöf; ég met hana mjög
mikils. Ég hugsa að það sé
mesta sæmd, sem mér hefur
nokkru sinni verið auðsýnd. Ég
seldi einu sinni blöð á þessu
torgi í Newcastle. Ég seldi St.
John Sun; verðið var eitt sent.
Ég var líka fréttaritari fyrir
blaðið og ég fékk einn dal fyrir
dálkinn. En allt er breytt: á
vissan hátt sel ég ennþá blöð,
nú fæ ég þrjú penny fyrir ein-
takið, og stundum borga ég allt
að 500 dollurum á dálk fyrir
aðsent efni.
En ég lét líka að mér kveða
á fleiri sviðum. Ég tróð kirkju-
orgelið; ég fékk tuttugu og
fimm sent fyrir hvern sunnu-
dag, sem ég tróð það. Það var
skemmtilegt starf, því ég stund-
aði iðju mína á bak við for-
hengið. En mörgum árum síð-
ar, þegar allt var breytt, eftir
að ég varð fullorðinn, setti ég
rafmagnsorgel í kirkjuna til
þess að menn þyrftu ekki að
vera að troða það lengur. Það
bar líka við að ég tæki í streng-
inn, sem hringdi ómþýðu klukk-
unum, sem kvöddu söfnuðinn
til messu. Árin liðu og ég setti
40