Úrval - 01.03.1960, Blaðsíða 58

ÉG ER BÚIN að koma mér
upp heilum gróskumiklum skógi
í íbúðinni minni — en öll trén
mín eru dvergvaxin, ekkert yf-
ir 17 þumlunga á hæð. Fyrst
var að afla sér fræs, og þar var
um margt að velja. Þvínær all-
ar tegundir barrtrjáa og lauf-
trjáa geta orðið harðger smá-
tré, og maður getur gert tilraun-
ir með kirsuberjarunna og epla-
tré.
Ég nota leirpönnur, sem ég fæ
hjá fræsölunum, til að sá í. Þær
eiga að vera gljáhúðarlausar og
með að minnsta kosti eitt af-
rennslisgat í botninum. Yfir
gatið á að leggja brot úr blómst-
urpotti og snúa bungunni upp,
áður en mold er látin í.
Frækorn af trjám eru hýð-
ishörð, svo að ég læt þau liggja
í bleyti í tvo daga fyrir sáningu
til þess að hraða spíruninni. Að
svo búnu fylli ég pönnurnar af
mold svo að ekki vantar nema
þverfingur upp á brún, dreifi
frækornunum jafnt yfir mold-
ina og sáldra síðan svo sem
hálfs þumlungs lagi af mold þar
yfir. Ég vökva moldina reglu-
lega, en gætilega til þess að ekki
komist hreyfing á frækornin.
Ég geymi svo fræpönnumar í
gluggakistunni.
Fyrsta vaxtarárið þarfnast
plönturnar lítillar athygli. Það
eina, sem þær þarfnast, er að
moldinni sé haldið rakri. Það á
að vökva duglega svo að vatni
gegnum affallsgatið. Fyrstu
plönturnar koma í ljós eftir
nokkrar vikur. Þegar þær eru
orðnar um þumlungur á hæð,
vel ég úr fallegustu einstakl-
ingana og fjarlægi þær sem
52