Úrval - 01.03.1960, Blaðsíða 45

1—2—3—4 — OG 1 ROT
URVALi
laust, rótáfengt, og má blanda
hverju sem er. Gin hefur frá
fornu fari, en ómalclega, fengið
heldur slæmt orð, en það var
lengi talinn hálfgerður þræla-
drykkur, enda lítið dýrara en
bjór. Líkjörar eru mjög áfengir,
og það er alger misskilningur,
en býsna algengur, að halda að
t. d. mentollíkjör (creme de
menthe) sé sérstakur kvenna-
drykkur.
Áfengisblöndur eru ef til vill
ekki öðrum drykkjum sterkari,
en timburmennirnir eru verri.
Kokkteilar (hanastél) eru af-
leitir, og ekki bætir það úr
skák, að þeirra er mjög oft
neytt fyrir mat.
Tómatsafa má blanda hverju
sem er. Það er til dæmis
ómögulegt að sjá hvort hann er
styrktur með vodka. Þeir, sem
vita að þeir eru ekki hraustir
við drykkju, ættu að hafa tóm-
atsafann í huga, og það er
f jarri því að sýna nokkra vesal-
mennsku.
Menn verða náttúrlega fullir
þótt hægt sé drukkið, en hitt
kemur ósjaldan fyrir, að meira
er drukkið en ætlað er af því,
að ört er skenkt á. Það er skyn-
samleg ráðstöfun að hella sjálf-
ur í gias sitt. Viský og sódi geta
sýnst sakleysið sjálft, en verið
þó æði mikið sterkari en maður
á að venjast, og ber fremur vott
um gestrisni húsbónda eða jóla-
skap, en skynsemi hans.
Að lokum heilræði, sem alltaf
gildir og allstaðar: Áfengi og
bifreiðaakstur eiga ekki sam-
an. — Það er þó ekki sá, sem
svínfullur er, sem hættan staf-
ar af, því oftast verða ein-
hverjir til þess að taka í taum-
ana og bera dólginn ráðum. Sá,
sem er varasamur, er maðurinn,
sem er varla ,,kenndur“, eng-
inn sér að hann hafi neytt
áfengis, hann er varla nema
snemma á fyrsta stigi. En hann
hefur samt fengið nægilega
mikið í gogginn til þess, að
dómgreind hans er sljóvguð en
viðbragðsflýtir minni, en hann
telur sér þó allt fært, og tek-
ur áhættuna. Því miður er sami
herra ekki ævinlega maður fyr-
ir því, að mæta afleiðingunum
— ef hann lifir.
— — og svo, góðir hálsar,
úr með tappann — — góða
skemmtun.
(Everybody’s)
39