Úrval - 01.03.1960, Blaðsíða 92

Úrval - 01.03.1960, Blaðsíða 92
ÚRVAL I FJÖRBROTUM aði Wellman. Bogin lína tengdi saman sólkerfin tvö. „Þetta er leiðin“, Ibbetson varð að ræskja sig svo að til hans heyrðist, „sem þeir fóru“. Wellman kink- aði kolli, og þrysti á hnapp, og þá sást jörðin, svo að ekki varð um villst, og meira að segja út- línur Austur-Indlands. Auð- kenni sýndi núverandi stað okk- ar — og geimfarsins. Við geng- um stað úr stað, fundum vél- arnar, og héldum áfram að opna skápa. Melinda, sem stóð framan við skáp, þar sem upp var raðað málmþynnum, kallaði 1 mig: „Bill! Komdu hérna! Ég held að þetta geti verið — Rosettu- steinninn þinn“. Ég flýtti mér til hennar, en hún benti mér á skáphurðina innanverða. Áletrun var á hurð- inni á hinu ókunna máli, en neð- an við og aðskilið með línum, var textinn sýnilega endurtek- inn. Á koptisku. Á arameisku. Og á sanskrít! Ég varð hálf- máttlaus í hnjánum. Hún ýtti við mér. „Geturðu lesið nokk- uð af þessu?“ „Allt, nema þeirra“, svaraði ég og las hátt arameiska text- ann: „Hér er, á þremur tungum þessa heims, svo og á okkar máli, saga okkar og þessarar ferðar“. Hún brosti við mér, en ég bað um að plöturnar yrðu færð- ar þegar í stað til búðanna, því að ég vissi að ég myndi ekki unna mér hvíldar fyrr en ég hefði þýtt nógu mikið af skýrslunni til þess, að skilja merkinguna, og ekki aðeins fyrir okkur, sem af tilviljun urð- um fyrst til þess að vita með vissu að maðurinn er ekki einn í hinu stjörnusetta rúmi, held- ur til þess að láta heiminn vita þetta — allan. Ég á fátt eftir ósagt. Ég sat yfir þynnunum þennan dag og næstu nótt. Á sumum þeirra voru teikningar, og þegar Mann- erheim kom og sagði mér að hann héldi sig vera farinn að hafa hugboð um hreyfiaflið, sem notað var, þá gat ég fengið hon- um þynnur, sem sýndu fyrir- komulag vélanna og hvemig þær gengju. Ég skildi ekkert í þessu, en það gerði Manner- heim, og hann sneri aftur til farsins með þessa vélaupp- drætti. Ég neitaði Ibbeson og Bark- ley — þótt þeir sárbændu mig — um að þýða langar romsur, næstum heilar bækur, sem f jöll- uðu um hnöttinn fjarlæga, jurtalíf hans og dýra, og þróun hins stórvitra kynþáttar. Ég óttaðist að það mundi taka langan tíma að gera sér grein fyrir hvað þessi fundur gæti þýtt í heild — að fráteknu ef til vill því hreint tæknilega —, svo að undir morgun sneri ég mér að því að þýða síðustu blöðin. „Við höfum“, las ég, „kom- £6
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.