Úrval - 01.03.1960, Blaðsíða 18

TJRVAL
línis vísað á bug kröfu brezku
stjórnarinnar um að landamær-
in yrðu merkt. Einnig hér halda
þeir því fram að hin sönnu
„hefðbundnu" landamæri séu
drjúgan spöl suðvestan landa-
mæranna, sem merkt eru á ind-
versk landabréf. Og auk þess-
ara tveggja svæða eru fleiri
svæði við landamærin, þar sem
Kínverjar hafa gert samskonar
athugasemdir.
Sögulega séð má vel vera að
rök Kínverja fái staðist sæmi-
lega. En jafnvel þótt þau geri
það, finnst mér ekki að þau
geti talizt réttlæta kröfur þeirra
tíl þessara landsvæða. Ef gera
á landakröfur, byggðar á hefð,
sem var fyrir fimmtíu eða
hundrað árum, gæti Indland
krafizt yfirráða yfir Ceylon,
Austurríki yfir meginhluta
Austur-Evrópu og Tyrkland
yfir nær öllum hinna nálægari
Austurlanda. Ekkert af fólki
því, er byggir landsvæðin, sem
Kínverjar gera nú kröfur til,
ei' kínverskt að uppruna eða
tungumáli (þótt sumsstaðar sé
það tíbetanskt) og Indverjar
geta með góðri samvizku hald-
ið því fram, að nýju landamær-
in séu sjálf orðin hefðbundin
eftir áratuga viðmiðun og al-
þjóðlega viðurkenningu.
Hér látum við staðar num-
ið í túlkun Kínverja á málstað
sínum. Eru þessar kröfur þeirra
virkilega nægjanleg skýring á
framferði þeirra? Það skal
tekið fram, að eitt af fremstu
HVI LÁTA KlNVERJAR SVONA?
yfirlýstum stefnumálum núver-
andi ríkisstjórnar Kína, eftir að
hún komst til valda, var að
hún hygðist reyna að heimta
aftur það, sem margir Kín-
verjar kalla hin gömlu landa-
mæri ríkisins. Hún endurheimti
óskoruð yfirráð Kínverja yfir
Mansjúríu, náði aftur fullum
yfirráðum yfir Sinkiang, gerði
irmrás í Tíbet og hefur senni-
lega sótzt eftir því, að Kínverj-
ar fengju stjórn Ytri Mongó-
líu í sínar hendur. Loks hefur
kínverska stjórnin kveðið fast
að orði um nauðsyn þess að
frelsa Formósu. Einu kínversku
landspildurnar frá fornu fari,
sem kínverska stjórnin hefur
ekki gert kröfu til, eru Hong-
kong og Macao. Það fer ekki á
milli mála að endurheimtu-
stefnan á sinn drjúga þátt í
atferli Kínverja nú. Þó efast
ég um að hún ein sé nægjan-
lcg skýring á framkomu þeirra
síðustu mánuðina. Ef þeim
hefði verið svo mikið í muna
að ná þessum landsvæðum á
indversku landamærunum
hefðu þeir sennilega krafizt
þeirra fyrir löngu. Nehrú, for-
sætisráðherra hefur það eftir
Chou En-lai, kínverska forsæt-
isráðherranum, að hann hafi
sagt í heimsókn sinni til Ind-
lands 1956, að Kínverjar væru
fúsir til að viðurkenna Mc-
Mahonlandamærin, og meira
að segja kveðið á um það ljós-
um orðum. Nú rengja Kínverj-
ar hinsvegar lögmæti þessarar
12