Úrval - 01.03.1960, Síða 49

GÁÐ UM MARGA GLUGGA
skrifi um atburðina og segi frá
því, sem gerðist í Stjómarstof-
unni í Downing Street 10 og í
ráðuneytunum. Ég hlýt að lýsa
yfir því, að ég ætla mér að reyna
að ráðast í þetta: Ég ætla að
reyna að lýsa Churchill fyrir
almenningi, eins og við sáum
hann þegar hann stjórnaði í
stríðinu, og við fylgdum honum,
eins og hann var þegar við
lærðum að treysta honum, er
við reiddum okkur á dóm-
greind hans og trúðum á á-
kvarðanir hans.
Heim til fólksins míns.
Menn spyrja mig hví ég vilji
koma hingað aftur. Ég er kom-
inn aftur til fólksins míns —
fólksins, sem ég þekki svo vel,
fólksins, sem ég þekki og elska.
Það er ekki bara það, að ég
finni öryggi í þessum félags-
skap, heldur skuluð þið minn-
ast þess, að maður, sem á dag-
blöð stendur í sífelldum erjum.
Þeim er troðið upp á hann
daglega. Hér finn ég ekkert
nema góðvild og kunningsskap
og gæzku.
Ég hef skoðað lífið um marga
glugga og í mörg ár. Ég er nú
næstum áttræður, og hef feng-
ið nógan tíma. Ég er meira að
segja svo gamall, að við Chure-
hill erum einir lífs af þeim, sem
hafa setið bæði í stjóm Lloyd
George og í stjórn Churchills
sjálfs í síðari heimsstyrjöldinni.
Ég er skrýtinn fugl! Ég hef
gegnt sjö ráðherraembættum
Urval.
undir Krúnunni, frá upplýsinga-
málaráðherraembætti til emb-
ættis innsiglisvarðar. Ég hef
skrifað sex eða átta bækur og
haldið yfir þúsund ræður. Ég
var ekki sérlega góður rithöf-
undur og ekki sérlega góður
ræðumaður heldur, en mér hef-
ur alltaf tekizt vel að koma
hlutum í framkvæmd. Churc-
hill vissi það, og rak mig á-
fram. Þegar hann myndaði rík-
isstjórn sína, rak hann mig í
embætti flugvélaframleiðslu-
ráðherra. Ég tók þetta að mér
með hálfum huga, og aðkoman
var líka slæm, því þá voru ridd-
aramir miklu fleiri en hrossin.
Það vom með öðrum orðum
fleiri flugmenn en flugvélar; en
í maí 1941 voru flugvélarnar
orðnar miklu fleiri en riddar-
amir.
Ég hlýddi á margs konar
spádóma á stríðsámnum; en
stærsti og merkilegasti spádóm-
urinn kom frá morðingja,
dauðadæmdum manni; hann
slapp við gálgann af því að hann
var geggjaður. Hann hét Hess,
varakanzlari Þýzkalands. Hann
kom til Englands 1941 og átti
ekki afturkvæmt. Ég ræddi við
hann af hálfu brezku stjórnar-
innar. Níunda september reyndi
ég að grafast fyrir um það, til
hvers hann hefði eiginlega kom-
ið til Bretlands. Hafði hann
flúið Þýzkaland ? Var hann
flóttamaður? Hann neitaði því.
Hann kvaðst þangað kominn
til að semja frið við Bretland,
43