Úrval - 01.03.1960, Blaðsíða 74

tJRVAL
djöfullegur um leið og hann lit-
aðist um til þess að fullvissa sig
mn að enginn hefði veitt okk-
ur athygli.
„Nú skal ég gefa þér eitt-
hvað að eta,“ sagði hann.
Ég veit ekki hvaða ánægju
hann getur hafa haft af því að
eiga peninga mína; en þar sem
hann hafði sýnilega gleði af
þessu, þá þótti mér ekki illa að
ég hafði látið þá fúslega af
hendi, því að ég er ekki í vafa
um að hann hefði látið drepa
mig ef ég hefði neitað. Maður
þráttar ekki við villidýr, og
þessir félagar mínir voru verri
en nokkrar skepnur. Meðan ég
gleypti það, sem Gunga Dass
fékk mér — gróft chapatti og
bolla af fúlu vatni —, sýndi
gryfjufólkið ekki þá forvitni,
sem annars er áberandi í ind-
verskum þorpum.
Mér kom meira að segja til
hugar að ég væri fyrirlitinn.
Að minnsta kosti var mér sýnt
kuldalegt afskiftaleysi, og
Gunga Dass var næstum því
eins slæmur. Ég jós yfir hann
spurningum um hið hræðilega
þorp, en fékk afar ófullnægj-
andi svör. Eftir því, sem ég
komst næst, hafði það verið til
um ómunatíð — en af því dró
ég þá ályktun að það væri ald-
NIFLHEIMAFÖRIN
argamalt eða svo — og ekki
væri kunnugt að nokkur hefði
sioppið þaðan. (Hér varð ég að
taka á öllu, sem ég átti, til þess
að stilla mig, svo að hin blinda
skelfing næði ekki tökum á mér
aftur, og léti mig æða um gýg-
inn eins og vitfirrtan mann).
Gunga Dass naut þess af ill-
fúsri gleði að leggja áherzlu á
þetta atriði og sjá hvernig ég
kveinkaði mér við. Ég gat ekki
með nokkrum ráðum fengið
hann til þess að segja mér
hverjir þessir dularfullu „þeir“
voru.
„Þannig er fyrirskipað,"
svaraði hann, ,,og ennþá er mér
ekki kunnugt um nokkurn, sem
hafi óhlýðnast skipunum."
„Bíddu bara þangað til þjón-
ar mínir verða þess varir, að
ég er horfinn,“ svaraði ég, „og
ég lofa þér að þessi staður skal
verða afmáður af jörðinni, og
ég skal jafnframt kenna þér
kurteisi, vinur sæll.“
„Þjónar þínir myndu vera
rifnir í tætlur áður en þeir kæm-
ust nálægt þessum stað; og auk
þess ertu dauður, kæri vinur.
Það er ekki þér að kenna, auð-
vitað ekki, en engu að síður
ertu dauður og grafinn."
(Niðurlag næst)
Það er ekki hæg-t að gefa út ávísanir á innstæðu í banka
himnaríkis, nema hafa lagt þar eitthvað inn fyrst.
o-----o
Auðmýkt er einkennileg. Jafnskjótt sem menn halda sig hafa
öðlast hana, hafa þeir glatað henni.
68