Læknaneminn - 01.04.2008, Síða 37

°g klíníkinni líka. Þá er ég ekki að tala
um nein smáatriði. Ég er að tala um
Physiológískan, pharmacológískan,
anatómískan grundvallarskilning í
tengslum við klínísku færnina. Sem
betur fer eru menn hættir að lesa þessa
ægilegu doðranta sem tíðkuðust lengi.
Nú leita bæði stúdentar og læknar sér
allra nýjustu upplýsinga á netinu og
niér finnst það mjög skemmtileg og
sjálfsögð þróun. Einnig held ég að
valfrjálst nám og vandamiðað nám
hljóti að verða tekið upp í ríkari mæli
heldur en við höfum nú þegar gert. “
Þórður talar einnig um nám erlendis
°g rannsóknarstörf Háskólans: „Mér
finnst það mjög góð þróun hvernig
>slenskir læknanemar hafa leitað
sér tengsla og reynslu á stofnunum
1 nágrannalöndunum og ég myndi
vilja sjá það gerast enn frekar.
Auðvitað held ég að allir hefðu gott
af því að kynnast aðstæðum í þriðja
heiminum en það er líka mikilvægt
að kynnast aðstæðum á toppstöðum.
Þá er ég sérstaklega að hugsa um
Bandaríkin. Mér finnst það sárt hvað
fáir læknanemar og unglæknar sjá sér
nú fært að leita eftir framhaldsnámi
vestanhafs. Þar liggja kannski ekki
síst félagslegar ástæður að baki og
það er að mörgu leyti skiljanlegt. Það
er að mínum dómi engin spurning að
hl Bandaríkjanna er mest að sækja ef
öienn eiga þess kost. Ég held að j afnvel
stúdentar sem ekki hafa margra ára
teynslu sjái það stundum hve læknar
sem eru menntaðir vestanhafs eru
°ft vaskir til starfa og hafa gaman
af sínum störfum. Með þessu er þó
ekkert illt sagt um þá sem hafa leitað
sér menntunar annars staðar."
„Læknakennsla og læknanám í dag er
gjörsamlega óþekkjanlegt frá því sem
var þegar ég tók til starfa. Ég þakka
mér það ekkert fremur en öðrum
enda er þetta þróun sem hefur átt
sér stað alls staðar. En þróunin er
hröð erlendis og ég veit ekki hvort
við höfum haldið í við þróun á bestu
stöðum. Ég vona það þó. Nú vill
Háskóli íslands gjarnan komast í
hóp 100 bestu háskóla heims. Okkur
vantar gífurlega mikið upp á til að ná
því markmiði. Við erum t.d. aftarlega
á merinni hvað varðar doktorspróf
og æðri menntagráður. Okkur vantar
hér öflug rannsóknarteymi í líkingu
við það sem gerist við læknadeildir og
aðrar háskóladeildir erlendis. Til þess
að ná marktækum árangri þarf að
leggja fýrir stórar vísindaspurningar
sem hægt er að fylgja eftir árum
saman. Það þarf að horfa á þær frá
ýmsum sjónarhornum og rannsaka
með íjölbreyttum aðferðum. I
læknisfræðinni gjöldum við þess að
unga fólkið fer utan. Þótt útrásin hafi
augljósa kosti hefur hún neikvæðar
hliðar fyrir innlenda háskóla og
rannsóknarstarfsemina."
„Ég hefði gjarnan viljað sjá
fleiri lækna hafa fótfestu bæði í
grunnrannsóknum og klínískum
rannsóknum. Við höfum þó dæmi
um slíkt. Menn eins og Guðmund
Þorgeirsson og Magnús Gottfreðsson
sem eru afburðavísindamenn og hafa
skilaðgóðum árangri. Einnigmánefna
Sigurð Guðmundsson landlækni
meðan hann var enn þá starfandi hér
á spítalanum. Við höfum þó dæmi um
mjög glæsileg rannsóknartækifæri
sem að mörgu leyti hafa verið
þolckalega nýtt. Sem dæmi má
nefna Hjartaverndarrannsóknina
og íslenska erfðagreiningu sem hafa
skilað mjög góðum rannsóknum og
niðurstöðum“
„Alveg frá því að ég var stúdent
og gömlu karlarnir útskýrðu fyrir
mér og félögum mínum hvað
háskólaspítali væri hef ég haft áhuga
á að þoka Landspítalanum í þá
átt. í dag er þetta þannig að þegar
prófessor er ráðinn hérna þá er það
gert af sérstakri valnefnd. Þessi nefnd
er bæði skipuð fólki frá spítalanum
og frá Háskólanum. Þegar ég fékk
mína prófessorsstöðu 1982 þá
var það bundið í lög að þeir sem
yrðu prófessorar í lyflælcnisfræði,
handlæknisfræði, geðlæknisfræði,
röntgen og nokkrum fleiri greinum
skyldu jafnframt vera yfirlæknar
viðkomandi deilda á Landspítalanum
og bera faglega, akademíska og
rekstrarlega ábyrgð á deildinni. Þetta
er að mínu mati hin ákjósanlega
staða og svona ætti þetta að vera.
Þetta fýrirkomulag tíðkast t.d. víðast
hvar í Bandaríkjunum. Þetta tryggir
að engin átök verða á milli þeirra
sem stjórna ijármálunum og þeirra
sem stjórna akademíska starfinu. í
slíkum átökum þurfa akademísku
sjónarmiðin því miður oftast að
gj alda. Hér á landi var auðvitað fundið
að þessu kerfi þar sem Háskólinn átti
að ráða verkstjóra fýrir spítalann og
árið 1999 gekkst Björn Bjarnason,
þáverandi menntamálaráðherra, fýrir
því að afnema þessi lög. Eftir það fór
Þórður ásamt
samstarfsmönnum sínum
í San Diego, Kaliforníu.
Þórður er fyrir miðri mynd,
níundi frá vinstri.
Læknaneminn
37