Læknaneminn - 01.04.2008, Blaðsíða 106

Symbicort Turbuhaler SAMANTEKT Á EIGINLEIKUM LYFS. Skammtar og lyfjagjöf

Astmi: Meöferðarnálgun meö Symbicort er tvíþætt: AstraZeneca
A. Viðhaldsmeðferð með Symbicort: Symbicort er notaö sem regluleg viöhaldsmeðferð meö stöku, skjótvirku berkjuvíkkandi lyfi sem bráðalyfi.
B. Viðhaldsmeðferð og meðferð eftir þörfum við einkennum (reliever therapy) með Symbicort: Symbicort er notaö sem regluleg viöhaldsmeðferð og eftir þörfum sem svörun við einkennum.
A. Viðhaldsmeðferð með Symbicort. Ráðlagðir skammtar: Fullorðnir (18 ára og eldri): 1-2 skammtar til innöndunar tvisvar sinnum á sólarhring. Vera má að sumir sjúklingar þurfi að hámarki allt að 4 skammta til innöndunar tvisvar sinnum á sólarhring.
Unglingar (12-17 ára): 1-2 skammtar til innöndunar tvisvar sinnum á sólarhring. Börn (6 óra og eldri): Lægri styrkleiki er fáanlegur fyrir börn 6-11 ára.
B. Viðhaldsmeðferð og meðferð eftir þörfum við einkennum (reliever therapy) með Symbicort. Sjúklingar nota daglegan viðhaldsskammt af Symbicort og að auki Symbicort eftir þörfum sem svörun við einkennum. Ráðleggja á sjúklingum að hafa
Symbicort ávallt meðferðis til notkunar sem bráðalyf. Ráðlagðir skammtarFullorðnir (18 ára og eldri): Ráðlagður viðhaldsskammtur er 2 skammtar til innöndunar á sólarhring, annaö hvort sem einn skammtur til innöndunar aö morgni og kvöldi eða 2
skammtar til innöndunar annað hvort að morgni eða kvöldi. Vera má að sumir sjúklingar þurfi 2 skammta til innöndunar tvisvar sinnum á sólarhring sem viðhaldsskammt. Sjúklingar eiga að nota 1 viðbótarskammt til innöndunar eftir þörfum sem svörun við
einkennum. Ef einkenni hverfa ekki eftir nokkrar mínútur á að nota viðbótarskammt til innöndunar. Ekki má nota fleiri en 6 skammta til innöndunar í hvert skipti. Yfirleitt þarf heildarsólarhringsskammturinn ekki að vera stærri en 8 skammtar til innöndunar,
þó má vera að þörf sé á að heildarsólarhringsskammtur sé allt að 12 skammtar til innöndunar í takmarkaðan tíma. Mæla á sterklega meö að sjúklingar sem nota fleiri en 8 skammta á sólarhring leiti læknis. Endurmeta á meðferð þeirra og endurskoða
viðhaldsmeðferðina. Börn og ungllngar yngri en 18 ára: Ekki er mælt meö notkun Symbicort viðhaldsmeðferðar og meðferöar eftir þörfum við einkennum handa börnum og unglingum. Langvinn lungnateppa: Fullorðnir: 2 skammtar til innöndunar tvisvar
sinnum á sólarhring. Varnaðarorð og varúðarreglur: Mælt er með að skammtar séu minnkaðir smám saman þegar meðferð er hætt og ekki ætti að hætta meðferö skyndilega. Ef sjúklingur telur að meðferð skili ekki viðunandi árangri eða notar meira en
stærsta ráðlagðan skammt af Symbicort, skal hann leita læknis. Skyndileg og áframhaldandi versnun á stjórn astma eða langvinnrar lungnateppu getur verið lífshættuleg og brýnt er að meðferð sjúklingsins sé endurmetin. í slíkum tilvikum skal hafa í huga
þörf á aukinni meðferð meö barksterum, t.d. með barksterum til inntöku til skamms tíma eða sýklalyfjameðferö ef sýking er til staðar. Ráðleggja á sjúklingum að hafa ávallt meðferöis innöndunarstauk til notkunar í bráðatilvikum, annaö hvort Symbicort
(fyrir sjúklinga meö astma sem nota Symbicort sem viðhaldsmeðferö og meðferð eftir þörfum við einkennum) eða stakt, skjótvirkt berkjuvíkkandi lyf (fýrir alla sjúklinga sem aðeins nota Symbicort til viðhaldsmeðferðar). Minna á sjúklinga
að nota viðhaldsskammtinn af Symbicort eins og læknir hefur ávísað, einnig þegar einkenni eru ekki til staðar. Fyrirbyggjandi notkun Symbicort, t.d. fýrir áreynslu hefur ekki verið rannsökuö. Notkun Symbicort eftir þörfum við einkennum
er ætlað sem svörun við astmaeinkennum en er ekki til reglulegrar fýrirbyggjandi notkunar t.d. fyrir áreynslu. Til slíkra nota skal hafa í huga notkun staks, skjótvirks berkjuvíkkandi lyfs. Ekki á að hefja meðferð með Symbicort meðan á
versnun stendur. Eins og við á um önnur lyf til innöndunar getur komið fram óvæntur berkjukrampi með auknum öndunarerfiðleikum strax eftir innöndun skammts. Þá skal hætta meðferð með Symbicort, endurmeta meðferöina og veita
annars konar meðferð ef nauðsyn krefur. Almenn áhrif geta komið fram við notkun hvaða barkstera til innöndunar sem er, sérstaklega þegar stórir skammtar eru notaðir í langan tíma. Þessi áhrif koma miklu síður fram við meðferð til
innöndunar heldur en við notkun barkstera til inntöku. Hugsanleg almenn áhrif eru m.a. bæling nýrnahettna, seinkun á vexti hjá börnum og unglingum, minnkuð steinefnaþéttni í beinum, drer og gláka. Mælt er með að fylgst sé reglulega
með hæð barna sem fá langvarandi meðferð með barksterum til innöndunar. Ef hægist á vexti á að endurmeta meðferðina með það að markmiði að minnka skammtinn af barkstera til innöndunar. Meta skal vandlega ávinning af barkstera
meðferð á móti hugsanlegri hættu á vaxtarbælingu. Auk þess skal meta hvort vísa eigi sjúklingnum til barnalæknis sem er sérfræöingur í öndunarsjúkdómum. Takmarkaðar upplýsingar úr langtíma rannsóknum gefa til kynna að flest
börn og unglingar sem fá meðferð með budesonidi til innöndunar muni að lokum ná eðlilegri hæð sinni (target height) við fulloröinsaldur. Samt sem áður hefur sést að lítillega og tímabundið getur hægt á vexti í upphafi (um það bil 1 cm).
Þetta kemur venjulega fram á fyrsta ári meðferðar. Hafa skal í huga hugsanleg áhrif á beinþéttni sérstaklega hjá sjúklingum sem nota stóra skammta í langan tíma og sem hafa aðra áhættuþætti fyrir beinþynningu. Langtíma rannsóknir á
áhrifum budesonids til innöndunar hjá börnum sem fengu að meðaltali 400 míkrógrömm (afmældur skammtur) á sólarhring og fullorðnum sem fengu 800 míkrógrömm (afmældur skammtur) á sólarhring hafa ekki bent til neinna marktækra
áhrifa á steinefnaþéttni beina. Ekki liggja fyrir upplýsingar um áhrif Symbicort í stærri skömmtum. Ef minnsta ástæða er til að ætla aö starfsemi nýrnahettna sé skert eftir fýrri meðferöir með stera til inntöku, skal gæta varúðar þegar skipt
er í meðferð með Symbicort. Ávinningur meðferðar með budesonidi til innöndunar lágmarkar venjulega þörf á sterum til inntöku, en hjá sjúklingum sem eru að hætta að nota stera til inntöku getur hættan á skertri starfsemi nýrnahettna
varað í töluverðan tíma. Sjúklingar sem áður hafa þurft á stórum skömmtum af barksterum í bráöatilvikum að halda eða fá meðferð með stórum skömmtum af barksterum til innöndunar til langs tíma geta einnig verið í hættu. Hafa á í huga
hugsanlega þörf á viðbótarmeðferð með barksterum til inntöku á álagstímum og í kringum fýrirfram ákveðnar skurðaðgerðir. Til þess að lágmarka hættu á candidasýkingu í munnkoki á að leiðbeina sjúklingum um að skola munn með
vatni eftir innöndun viðhaldsskammtsins. Ef þruska í munnkoki kemur fram eiga sjúklingar einnig að skola munnlnn með vatnl eftir skammta til innöndunar eftir þörfum. Forðast á samhliða notkun meö itraconazoli og ritonaviri eða öörum
öflugum CYP3A4 hemlum (sjá kafla 4.5 Milliverkanir við önnur lyf og aðrar milliverkanir). Ef það er ekki mögulegt ætti tími á milli þess sem lyfin eru notuð að vera eins langur og unnt er. Hjá sjúklingum sem nota öfiuga CYP3A4 hemla
er ekki mælt meö notkun Symbicort sem viðhaldsmeðferðar og meðferðar eftir þörfum við einkennum. Gæta skal varúðar viö notkun Symbicort handa sjúklingum með skjaldvakaóhóf, krómfíklaæxli (phaeochromocytoma), sykursýki,
ómeöhöndlaöa blóökalíumlækkun, ofvaxtarhjartavöðvakvilla með teppu, sjálfvakta neðanósæðarþröng (idiopathic subvalvular aortic stenosls), alvarlegan háþrýsting, slagæðagúlp eða aðra alvarlega hjarta- og æöasjúkdóma, eins og
blóðþurröarhjartasjúkdóm. hraðsláttartruflanir eða alvarlega hjartabilun. Gæta skal varúðar við meðferö sjúklinga með lengingu á QTc-bili. Formoterol getur valdið lengingu á QTc-bili. Endurmeta skal þörf og skammta af barksterum til
innöndunar hjá sjúklingum með virka eða óvirka lungnaberkla, sveppa- eða veirusýkingar í öndunarvegum.Hætta á alvarlegri blóökalíumlækkun er hugsanleg eftir stóra skammta af beta2-örvum. Samhliða meðferð með beta2-örvum og
lyfjum sem geta valdiö blóðkalíumlækkun eða auka áhrif blóðkalíumlækkunar t.d. xantín-afleiður, sterar og þvagræsilyf geta aukið hugsanleg blóðkalíumlækkandi áhrif beta2-örva. Mælt er með að sérstakrar varúðar sé gætt viö óstööugan
astma þegar notkun skjótvirks berkjuvíkkandi lyfs er breytileg, við bráðan alvarlegan astma þar sem súrefnisskortur getur aukið hættuna og í öðrum tilvikum þegar líkur á aukaverkunum vegna blóðkalíumlækkunar eru auknar. Mælt er
með eftirliti með kalíumgildum í sermi við þessar kringumstæður. Eins og við á um alla beta2-örva, ætti að hafa í huga að auka tíðni blóðsykursmælinga hjá sykursjúkum. Symbicort Turbuhaler inniheldur mjólkursykur (<1 mg/innöndun).
Þetta magn hefur venjulega ekki vandamál í för með sér hjá einstaklingum með mjólkursykursóþol. Júní 2007.
Pakkningar og verð: Symbicort Turbuhaler: Innöndunarduft 160/4,5 míkrógrönn/innöndun, 120 skammtar: 8.127 kr.; 360 skammtar (3x120): 21.526 kr. Afgreiðslumáti: R. Greiðsluþátttaka: B. Febrúar 2008.
Handhafi markaðsleyfis: AstraZeneca A/S, Albertslund, Danmörk. Umboð á íslandi: Vistor hf., Hörgatúni 2, Garðabæ. Nánari upplýsingar er að fínna íSérlyfjaskrá, www.serly1jaskra.is.
Quetiapin Merck NM 25,100 og 200 mg
- Við geðklofa og geðhæðarlotum
Quetiapin Merck NM 25,100 og 200 mg filmuhúðaðar töflur. Virk
innihaldsefni og styrkleikar: Hver tafla inniheldur 25,100 eða 200 mg
quetíapín sem quetíapínfúmarat. Ábendingar: Meðferð við geðklofa.
Meðferð við miðlungi alvarlegum til alvarlegum geðhæðarlotum. Ekki
hefur verið sýnt fram á að quetíapín komi í veg fyrir endurteknar
geðhæðar- eða þunglyndislotur. Skammtar og lyfjagjöf: Quetiapin
Merck NM töflur skal gefa tvisvar á dag, með eða án fæðu.
Skammtaaðlögun skal ætíð gerð í samræmi við klíníska svörun og þol
sjúklings. Fullorðnir:T\\ meðferðar við geðklofa er heildardagsskammtur
fyrstu 4 daga meðferðar 50 mg (dagur 1), 100 mg (dagur 2), 200 mg
(dagur 3) og 300 mg (dagur4). Frá fjórða degi á að breyta skammti smám
saman í venjulegan virkan skammt sem er á bilinu 300 til 450 mg/dag.
Skammta einstakra sjúklinga má stilla á bilinu 150 til 750 mg/dag.Til
meðferðar við geðhæðarlotum í tengslum við geðhvörf er heildardags-
skammturfyrstu 4 daga meðferðar 100 mg (dagur 1), 200 mg (dagur2),
300 mg (dagur 3) og 400 mg (dagur 4). Frekari skammtaaðlögun í allt að
800 mg/dag á degi 6 ætti að gera með því að hækka skammta um að
hámarki 200 mg/dag. Skammta einstakra sjúklinga má stilla á bilinu 200 til
800 mg/dag. Virkur skammtur er venjulega á bilinu 400 til 800 mg/dag.
Aldraðir: Gæta skal varúðar við notkun quetíapíns hjá öldruðum, einkum í
upphafi meðferðar. Skammtaaðlögun gæti þurft að vera hægari og
daglegur meðferðar-skammtur lægri en hjá yngri sjúklingum. Úthreinsun
quetíapíns úr plasma var að meðaltali um 30-50% minni hjá öldruðum en
hjá yngri sjúklingum. Börn og unglingar: Öryggi og verkun quetíapíns hafa
ekki verið metin. Skert nýrnastarfsemi: Ekki er nauðsynlegt að breyta
skömmtum. Skert lifrarstarfsemi: Quetíapín umbrotnar að verulegu leyti í
lifur. Því skal gæta varúðar við notkun quetíapíns hjá sjúklingum með
skerta lifrarstarfsemi, einkum í upphafi meðferðar. Upphafsskammturætti
að vera 25mg/dag. Skammtinn skal auka daglega um 25-50mg/dag þartil
virkum skammti er náð. Frábendingar: Ofnæmi fyrir innihaldsefnum
lyfsins. Samhliða notkun cýtókróm P450 3A4 hemla, s.s HlV-próteasa
hemla, azól sveppalyfja, erýtrómýcíns, klaritrómýcíns og nefazódóns.
Varúð: Gæta skal varúðar við notkun quetíapíns hjá sjúklingum með
þekktan hjarta- og æðasjúkdóm, sjúkdóm í heilaæðum eða aðra sjúkdóma
sem valda hættu á lágþrýstingi. Quetíapín getur valdið réttstöðuþrýstings-
falli, einkum í upphafi þegar verið er að aðlaga skammta; þetta er
algengara hjá öldruðum sjúklingum en yngri sjúklingum. Ef þetta kemur
fram skal íhuga skammtaminnkun eða hægari skammtaaðlögun. Gæta
skal varúðar við notkun quetíapíns hjá sjúklingum með fjölskyldusögu um
lengingu QT. (klínískum rannsóknum og við notkun í samræmi við
samantekt á eiginleikum lyfsins hefur quetíapín ekki verið tengt þrálátri
aukningu á algildum (absolute) QT bilum. Hins vegar hefur lenging á QT
komið fram við ofskömmtun. Eins og við á um önnur geðrofslyf skal gæta
varúðar þegar quetíapín er ávísað með lyQum sem vitað er að auka QTc
bilið, einkum hjá öldruðum, sjúklingum með meðfætt heilkenni langs QT,
hjartabilun, hjartastækkun, blóðkalíumlækkun eða blóðmagnesíum-
lækkun. Notkun quetíapíns við meðferð hjá sjúklingum með geðrof tengd
elliglöpum er ekki viðurkennd. í slembiröðuðum rannsóknum með
samanburði við lyfleysu hefur komið fram u.þ.b. þrisvar sinnum meiri
hætta á aukaverkunum á hjarta og æðar hjá sjúklingum með elliglöp við
notkun sumra óhefðbundinna geðrofslyQa. Ástæður eru ekki þekktar. Ekki
er hægt að útiloka aukna hættu í tengslum við önnur geðrofslyf eða aðra
sjúklingahópa. Gæta skal varúðar við notkun quetíapíns hjá sjúklingum
með áhættuþætti er tengjast heilablóðfalli. (safngreiningu á
óhefðbundnum geðrofslyfjum hefur verið greint frá aukinni hættu á
dauða hjá öldruðum sjúklingum með geðrof tengd elliglöpum í
samanburði við lyfleysu. Þó var dánartíðni sjúklinga í tveimur 10-vikna
samanburðarrannsóknum með lyfleysu og quetíapíni hjá sama
sjúklingaþýði (n=710, meðalaldur 83 ár, á bilinu 56-99 ára) 5,5% á móti
3,2% fyrir lyfleysuhópinn. Sjúklingar í þessum rannsóknum dóu af ýmsum
orsökum sem voru í samræmi við það sem búast má við fýrir þýðið. Þessar
niðurstöður staðfesta ekki að orsakasamband sé á milli meðferðar með
quetíapíni og dauðsfalla hjá öldruðum sjúklingum með elliglöp. í
klínískum samanburðarrannsóknum var enginn munur á tíðni krampa hjá
sjúklingum sem fengu meðferð með quetíapín töflum eða lyfleysu. Eins
og á við um önnur geðrofslyf, er mælt með að gæta varúðar við meðferð
hjá sjúklingum með sögu um krampa. í klínískum samanburðar-
rannsóknum var enginn munur á tíðni utanstrýtueinkenna miðað við
lyfleysu á ráðlögðu skammtabili. Ef vart verður merkja eða einkenna um
síðkomna hreyfitruflun ætti að íhuga skammtalækkun eða að hætta
notkun quetíapíns. Illkynja sefunarheilkenni hefur verið tengt meðferð
með geðrofslyljum, þ.m.t. quetíapíni. Klínísk einkenni eru m.a. ofurhiti,
breytt andlegt ástand, vöðvastífni, óstöðugleiki í ósjálfráða taugakerfinu
og hækkun á kreatínfosfókínasa. (slfkum tilvikum skal hætta notkun
quetíapín taflna og veita viðeigandi meðferð. Blóðsykurshækkun eða
versnun sykursýki sem er til staðar hefur örsjaldan komið fram meðan á
meðferð með quetíapíni stendur. Viðeigandi klínískt eftirlit er ráðlagt hjá
sykursjúkum og hjá sjúklingum sem eiga á hættu á að fá sykursýki.
Upplýsingar um notkun quetíapíns ásamt dívalpróexi eða litíum við
miðlungi alvarlegum til alvarlegum geðhæðarlotum eru takmarkaðar;
hins vegar þoldist samsett meðferð vel. Niðurstöðurnar sýndu samlegðar-
áhrif í viku 3. önnur rannsókn sýndi ekki samlegðaráhrif í viku 6. Engar
upplýsingar eru fyrirliggjandi um samsetta meðferð eftir viku 6. Þetta lyf
inniheldur laktósa. Sjúklingar með arfgengt galaktósaóþol, sem er
sjaldgæft, skulu ekki taka lyfið inn. Bráð fráhvarfseinkenni, s.s. ógleði,
uppköst og svefnleysi, hafa komið fram ef notkun geðrofslyfla, þ.m.t.
quetíapíns, er hætt skyndilega. Ráðlagt er að hætta smám saman.
Milliverkanir: Gæta ber varúðar við samhliða notkun quetíapín taflna og
annarra lyfja sem verka á miðtaugakerfið og áfengis. Gæta skal varúðar
þegar quetíapíni er ávísað samhliða lyfjum sem vitað er að lengja QT bilið,
lyljum sem valda ójafnvægi í saltbúskap og lyfjum sem vitað er að hindra
(cýtókróm P450) umbrot. Cýtókróm P450 (CYP) 3A4 er það ensím sem
skiptir mestu máli fyrir cýtókróm P450 miðluð umbrot quetíapíns. (
rannsókn á milliverkunum hjá heilbrigðum sjálfboðaliðum olli samhliða
notkun quetíapíns (25 mg skammtur) og ketókónazóls, CYP 3A4 hemils,
5- til 8-faldri aukningu á AUC fyrir quetíapín. Af þessum ástæðum er
samhliða notkun CYP3A4 hemla frábending gegn notkun quetíapíns. Ekki
er ráðlagt að taka quetíapín með greipaldinsafa. í fjölskammta rannsókn
hjá sjúklingum til að meta lyfjahvörf quetíapíns fyrir og meðan á meðferð
með karbamazepíni (þekktum lifrarensímhvata) stóð yfir kom fram að
samhliða notkun karbamazepíns jók marktækt úthreinsun quetíapíns.
Þessi aukna úthreinsun minnkaði almenna útsetningu fyrir quetíapíni
(mælda sem AUC) að meðaltali í 13% af því sem hún verður þegar
quetíapín er notað eitt sér; þó að meiri áhrif hafi komið fram hjá sumum
sjúklingum. Afleiðing þessarar milliverkunar getur verið lægri þéttni í
plasma sem getur haft áhrif á verkun quetíapín meðferðarinnar. Samhliða
notkun quetíapíns og fenýtóíns olli verulega aukinni úthreinsun
quetíapíns, um u.þ.b. 450%. Aðeins ætti að hefja meðferð með quetíapíni
hjá sjúklingum sem nota lifrarensímhvata ef læknirinn telurað ávinningur
af quetíapín meðferð vegi þyngra en áhættan af því að hætta notkun
lifrarensímhvatans. Það er mikilvægt að allar breytingar á notkun
ensímhvatans gerist hægt og ef nauðsyn krefur að nota annað lyf sem
ekki hvetur lifrarensím (t.d. natríumvalpróat). Lyfjahvörf quetíapíns
breyttust ekki verulega við samhliða notkun þunglyndislyfjanna
imipramíns eða flúoxetíns. LyQahvörf quetíapíns urðu ekki fyrir mark-
tækum áhrifum við samhliða notkun risperidóns eða halóperidols.
Samhliða notkun quetíapíns og tíórídazíns jók úthreinsun quetíapíns um
u.þ.b. 70%. Lyfjahvörf quetíapíns breyttust ekki við samhliða notkun
címetidíns. Lyfjahvörf litíums breyttust ekki við samhliða notkun
quetíapíns. Engar breytingar af klínískri þýðingu komu fram á
lyfjahvörfum við samhliða notkun natríumvalpróats og quetíapíns. Ekki
hafa verið gerðar formlegar rannsóknir á milliverkunum við algeng lyf við
hjarta- og æðasjúkdómum. Meðganga og brjóstagjöf: Ekki hefur verið
sýnt fram á öryggi og verkun quetíapíns hjá þunguðum konum.
Dýrarannsóknir hafa fram til þessa ekki bent til skaðlegra áhrifa, þó
hugsanleg áhrif á augu fóstursins hafi ekki verið könnuð. Því skal aðeins
nota quetíapín hjá þunguðum konum ef ávinningur er talinn meiri en
hugsanleg áhætta. Fráhvarfseinkenni hafa komið fram hjá nýburum
mæðra sem notuðu quetíapín á meðgöngu. Ekki er vitað að hve miklu
leyti quetíapín skilst út í brjóstamjólk. Því skal ráðleggja konum að hafa
börn ekki á brjósti meðan á meðferð með quetíapíni stendur. Akstur og
noktun véla: Quetíapín hefur aðallega áhrif á miðtaugakerfið, því gæti
quetíapín haft áhrif á athafnir sem kreQast árvekni. Ráðleggja skal
sjúklingum að aka ekki eða stjórna tækjum fyrr en áhrifin á viðkomandi
eru þekkt. Aukaverkanir: Mjög algengar 1/10): Sundl, svefnhöfgi,
höfuðverkur. Algengar fs 1/100, < 1/10): Þyngdaraukning, hækkun á
transamínösum (ALT, AST) í sermi, hraðtaktur, hvítkornafæð, yfirlið,
munnþurrkur, hægðatregða, meltingartruflanir, réttstöðuþrýstingsfall,
vægt þróttleysi, bjúgur á útlimum. Sjaldgæfar (s 1/1.000, < 1/100): Hækkun
á gamma-GT gildum, hækkun á gildum þríglýseríða í sermi hjá sjúklingum
sem ekki eru fastandi, hækkun á heildarkólesteróli, eósínfíklager, flog,
ofnæmi. Mjög sjaldgæfar fe 1/10.000, < 1/1.000): Óútskýrður skyndidauði,
hjartastopp, hjartsláttartruflanirfrá sleglum (VF, VT), lenging á QT bili,
Torsades de pointes, illkynja sefunarheilkenni, gula, standpína. Örsjaldan
koma fyrir (<1/10.000): Daufkyrningafæð, síðkomin hreyfitruflun,
ofsabjúgur, Stevens-Johnson heilkenni, blóðsykurshækkun, sykursýki,
lifrarbólga. Pakkningar og hámarksverð í smásölu (1. mars 2008):
Húðaðartöflur; 25 mg, 100 stk. 7.010 kr., 100 mg, 100 stk. 14.168 kr.,
200 mg, 100 stk. 21.449 kr. Afgreiðslutilhögun: R. Greiðsluþátttaka: *.
Markaðsleyfishafi: Merck NM AB. Umboðsaðili: Actavis Group PTC ehf.
Júní 2007.
■ MERCK NM
106
Læknaneminn