Úrval - 01.07.1966, Page 29

Úrval - 01.07.1966, Page 29
Þegar árið var liðið, hafði faðir- in fengið 12 reikninga fyrir vögg- unni, og síðan fylgdi, í árslokin, krafa frá innheimtufirma um að börga strax, ellegar skyldi hann hafa verra af. Nú reiddist faðir barnsins og skrifaði harðort ábyrgðarbréf, og sendi það framkvæmdastjóra verzl- unarinnar sjálfum, og hótaði máls- • sókn, þar sem þessar rukkanir hefðu rúið hann lánstrausti og verið hon- um til mikils ama. Þetta bar árangur, og hann fékk nokkrum dögum seinna mikið af- sökunarbréf. Það virðist standa þannig á þessum mistökum, að sá sem stimplað hefur inn á reiknings- heilann hefði látið X í ranga skúffu. Nú gat heilinn, sem skrifaði út reikningana ekki lesið bréfin frá föður barnsins, hann var þegar til átti að taka ekki annað en vél, sem skildi ekki annað tungumál en göt- in á IBM spjöldunum. Slík atvik, sem þessi eru síður en svo fátíð. Oft er letruð á vél- gerða reikninga, ósk um, að fólk sendi ekki bréf með greiðslunni, heldur í sérstöku umslagi og oft til annars heimilisfangs. Vélin getur ekki lesið leiðréti- ingarnar en heldur áfram að unga út sama reikningnum með sömu skekkjunni. Það var 22 október 1965, að pró- fessor nokkur pantaði þrjár bækur frá bókaklúbb einum, með þeim árangri að hann fékk eina bók senda og hana skakkt afgreidda. Réttu bækurnar bárust honum ekki fyrr en mánuði seinna, og komu honum þá ekki lengur að notum. En vélheilinn hélt áfram að senda reikning fyrir misafgreiddu bók- inni, enda þótt hún væri löngu endursend. Einn daginn komu fjór- ar rukkunartilkynningar. Prófess- orinn skrifaði vélheilanum svo- hljóðandi bréf: Hr. vélheili, ég skulda þér ekki neitt. Þetta bréf komst í hendur gjald- kera fyrirtækisins, sem skrifaði um hæl afsökunarbréf, og bauðst til að senda þrjár bækur prófessornum að kostnaðarlausu, en hann bætti við: — ég sendi þær með leynd, svo að vélheilinn komist ekki að þessu, því að við erum að reyna að róa hann og fá hann til að gleyma yður. Enda þótt máske megi segja að skekkjurnar séu hlutfallslega fáar miðað við þau ókjör, sem vélheil- arnir senda frá sér, þá hefur nærri
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.