Úrval - 01.07.1966, Síða 43

ÁHRIF TÆKNIÞRÓUNAR Á HEIMILIN
41
með sínum þröngu skorðum, var að
því leyti auðveldari en nútímalíf að
menn vissu nokkurn veginn við
hveriu þeir máttu búast. Við vitum
ekki hvers er að vænta nema það
eitt að umhverfi okkar og aðstæður
þrevtast óðfhiea. Margt af því, sem
við iærðum í æsku er komið í glat-
kistuna. verðlaust fyrir alla, einnig
okkur siáif. bótt það á sínum tíma
væri tahð til ómissandi lífsundir-
búnines. Maður, sem alizt hefur upp
í sveit á fvmta þriðiungi þessarar
aidar oe lært h-ir öll þau störf, sem
þá voru tlðkuð. karm haria lítið til
verka. ef hpnn á að fara að stunda
sveitabúskap eins og hann gerist í
da". Þó eru breytinctarnar í öðrum
starfsgreinum ennþá eagngerari. Nú-
fúnamrður -'ærður að hafa sig all-
an við að fvls?iast með því nýja,
sem fram kemur. eildir einu hvaða
st.arfssvið hann hefur valið sér, alls
staðar eætir áhrifa tæknilegra fram-
fara, ekki hvað sízt í Hfsviðhorfi
nútímamanna og verðmætamati,
svo að listamaðurinn og heimspek-
ingurinn þurfa einnig að tileinka sér
ýmislegt nýtt ekki síður en þeir sem
fást við efniskenndari smíðar.
Starfsgreinum fiöigar nú svo ört,
að menn hafa ekki við að gefa þeim
nöfn. Þeim. sem vinna við ýmis kon-
ar þjónustustörf, fjölgar því meir
sem erfiðismönnum fækkar, og er
bað í sjálfu sér gleðiefni að það
kostar nú æ minna erfiði að afla
lífsnauðsynja.
Menn eru nú farnir að venjast
því að starfssvið hinna ýmsu at-
vinnustétta taki breytingum og falla
ekki í stafi, þótt ýmislegt gerist með
ólíkum hætti en áður tíðkaðist. Þó
erum við á sumum sviðurn ákaflega
íhaldssöm og einna gleggst kemur
það fram í viðhorfi okkar til heim-
ilisstarfa og húsmóðurhiutverks. Ég
fæ ekki betur séð en að staða nú-
tímahúsmóður hafi verið lækkuð
frá því sem var. Um leið og kona
gengur í hjónaband gerum við ráð
fyrir að hún játist jafnframt undir
að gegna vissum . þjónustustörfum:
búa til mat, þvo ílát, hirða gólf, sjá
um fatnað. Þessi störf hafa að mestu
verið unnin af konum á undan-
gengnum öldum, en ekki af hús-
mæðrum nema að litlu leyti. Yinnu-
konurnar unnu þessi störf, húsmæð-
urnar sögðu fyrir verkum. A mann-
mörgum heimilum dreifðust þessi
verk á hendur marara kvenna, enda
voru bau þá miklu umfangsmeiri
en nú gerist.—Starfssvið húsmóður-
innar á smáu borgarheimili virðist
mér ekki sérlega u.opörvandi, jafn-
vel þótt hún sé umkrined ýmiss
konar vinnuvélum. bá er hún oftast
ein. nema hún eiei börn undir skóla-
aldri. Staða hennar er ólík húsmóð-
urstöðunni eins og hún var áður
fvrr, oe er sízt að furða þótt marg-
ar nútíma húsmæður séu óánægðar
með hlutskipti sitt. því svo mjög
hafa völd og áhrif dregizt úr hönd-
um beirra, en eftir eru þau verk,
sem áður voru ætluð vinnukonum,
ásamt umönnun barna. Nútíminn
með öllum sínum framförum hefur
ekki fært eiginkonunni frelsi, hún
er jafnveT ófriálsari nú en áður var,
því að heimi'in vilium við hafa í
gamla horfinu að því leyti að börn
og karlmenn vilja þiggja þar alla
sömu þjónustu og þar var veitt með-
an margar hendur skiptu þar með