Úrval - 01.07.1966, Blaðsíða 85

Úrval - 01.07.1966, Blaðsíða 85
LAND FYRIR STAFNI 83 skortur á samtíma lýsingu af mann- inum, lýsir honum betur en kannski mörg orð og sýnir okkur styrkleika mannsins, ólíkt því sem varð með Bligh skipstóra seinna. Cook hefur ekki verið mótsagna- kenndur persónuleiki, sem fólk hafði nokkra ástæðu til að tala mik- ið um. Það efast aldrei neinn um stjórn hans, né dregur í efa rétt- mæti ákvarðana hans og hann virð- ist ekki eiga sér nokkra óvini. Hann réði öllu á skipi sínu, og hann réði einnig öllu um í hvaða ævintýrum hann lenti. Hann er rétt- látur og hleypidómalaus, og menn bera virðingu fyrir honum og efast ekki um að hann eigi að stjórna og vera þar sem hann var, og þess vegna finnst samtímamönnum hans ekki ástæða til að fjalla mikið um hann sem mann. Hann er þarna og siglir skipi sínu áfallalaust. Hann er eldri og reyndari en aðrir af skipshöfn hans, og er í augum skiphafnar sinnar næstum föðurleg persóna og eng- inn getur hugsað sér Endeavour á siglingu án hans. Hann ritar eins og foringja ber að rita einfalt en ljóst og ekkert virðist koma honum á óvart né valda honum kvíða. Hann hefur lif- andi áhuga á öllu, sem fyrir hann ber og snertir starf hans, hvort heldur það er maðkurinn í skips- kexinu eða hið dularfulla hátterni Patagóníumanna. Hann lítur á það sem hlutverk sitt að tína samvizku- samlega til allar staðreyndir sem réttastar og þá sjaldan hann læt- ur athugasemd falla um uppgötv- anir sínar, þá flýtir hann sér að bæta við, að vel geti verið að hon- um skjátlist. En hann hefur bara ekki oft rangt fyrir sér, né heldur virðist margt fara framhjá hinni heilbrigðu at- hygli hans. Það er gaman að fylgjast með því af dagbókum hans, hvernig athygli hans vex, eftir því sem ferðinni heldur meir fram. Þegar hann legg- ur upp, er hann sjóliðsforinginn, sem hefur stjórn skipsins að sjálf- sögðu helzt í huga, en smámsaman vakna fleiri hugðarefni og hann breytist einnig í áhuganáttúrufræð- ing og mannfræðing. Hann virðist ævinlega vera hleypidómalaus í skiptum sínum við fólk af öðrum litarhætti og annarri menningu. Hann fylgir út í æsar og undan- tekningarlaust, þeim reglum sem hann hefur sett sjálfum sér og skipshöfn sinni, en hann gerir aftur á móti enga tilraun til að beita þeim reglum við annað fólk. Hann tekur fólk, eins og það kem- ur fyrir og virðist hafa lifandi á- huga á öllu mannlegu. Hann virð- ist gæddur þessum grundvallareig- inleika góðs könnuðar, að hann er ekki fyrst og fremst að keppa að einhverju ákveðnu marki, heldur rannsakar og athugar það sem fyr- ir hann ber, alltaf haldinn þörfinni til að sjá hvað sé hinum megin við næstu hæð og þannig koll af kolli þar til yfir lýkur. Það sem vitað er um einkalíf hans vekur undrun manna. Það virðist líkt um hann og Livingstone Afríku- fara, að einkalíf hans hverfur í skuggann af rannsóknarþörfinni.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.