Úrval - 01.11.1966, Qupperneq 20

18
ÚRVAL
brotum þessum hafi síðan verið
hrært saman í eina bendu. Innan úr
vínstofu einni heyrist glymjandi
tónlist glymskratta, og þar inni get-
ur eingöngu að líta útlenda sjó-
menn. En samt heitir vínstofan
Lundúnabarinn, og hún er skreytt
með einkennishúfumerkjum allra
brezku herskipanna, er heyra nú-
tíðinni til. Og uppi um öll hamra-
beltin klifra svo Barbaryapar, sem
fiuttir voru inn frá Marokkó fyrir
löngu.
Á aðalgötu bæjarins er ys og þys.
Meðfram henni standa litlar búðir,
sem líkjast helzt söluskálum á mark-
aðstorgi. En þær eru troðfullar af
frönskum ilmvötnum, spænskum
herðasjölum, marokkönskum veskj-
um, gullísaumuðum, indverskum
búningum, mánasteinum, amber,
jade og sjaldgæfum tegundum tó-
baks, ásamt ódýrum ítölskum mott-
um og dreglum, afrískum tréskurð-
armyndum og borðbúnaði, sem er
með sköft úr bambusviði og er upp-
runninn í Hong Kong.
Manni finnst, að einmitt svona
eigi verzlunarviðskipti að fara fram,
vörurnar í einni hrúgu og eintóm
ringulreið, að því er virðist, reyk-
elsisilmur og hæglátar, austurlenzk-
ar raddir, sem lokka mann til að
kaupa. Þarna eru einu kaupmenn-
irnir á Vesturlöndum, sem lært hafa
rússnesku. Hingað koma sem sé
fleiri rússnesk skip en til nokkurr-
ar annarra hafnar utan hins komm-
úniska heims. Og Gibraltabúar segja,
að Rússar séu eyðslusamir. Eitt sinn
eyddu áhafnir heils hvalveiðiflota
70.000 sterlingspundum þar á þrem
dögum .
Umhverfis og fyrir ofan aðalgöt-
una hnipra húsin sig á hverri syllu
og í hverri sprungu utan í norðvest-
urhlið Klettsins. Og þau líta út fyr-
ir að geta hrapað hvenær sem er.
Hamraveggur Klettsins sjálfs mynd-
ar jafnvel bakhlið sumra húsanna.
Þvotturinn blaktir eins og skraut-
legir flugdrekar á þvottasnúrunum
mörg hundruð fetum yfir höfði
manns. Það virðist hvergi vera
ónotað þumlungsrými.
En hálfri mílu þaðan fer maður
í gegnum eitt af hinum ævafornu
hliðum, og þar kemur maður inn í
stórfurðulegt íbúðarhverfi. Kletta-
hlíðin, sem virtist svo nakin, þegar
horft var upp eftir henni, reynist
vera ilmandi paradís „hangandi"
blómagarða, skuggsælla trjástíga og
blómstrandi vafningsviðar. Loftið
angar höfgum ilmi mimósunnar. Hér
virðist ekki vera þröngt um, heldur
virðist nóg rými bæði í húsunum og
umhverfis þau, þar sem þau dotta
innan um appelsínu- og pálmalundi.
Spænsk barnfóstra hlær, og hlátur-
tónarnir líkjast silfurregni, sem svíf-
ur niður eftir hömrunum allt niður
í sjávardjúp flóans.
Þarna búa yfirmenn brezka her-
aflans og herja Atlantshafsbanda-
lagsins, einnig æðstu stjórnarem-
bættismenn, ríkir kaupmenn og
menn, sem gegna ýmsum virðuleg-
um störfum í opinberri þjónustu.
Þarna eru John Mackintosh-elli-
heimilin, kannske fremst í sinni röð
um gervallan heim, bæði hvað
snertir útlit og legu. Greina má í
fjarlægð borgina Tangier yfir á
Afríkuströnd og þannig má sjá tvö
meginlönd, tvö úthöf og nokkra fjall-