Úrval - 01.09.1971, Qupperneq 104

102
ÚRVAL
Sýningin hófst klukkan 9 að
kvöldi. Og rétt áður en sýningin
hófst, birtist Gottvalles snögglega
. . . sem sjónvarpsþulur. Síðar kom-
umst við að því, að hann hafði gert
sér allt far um að lítilsvirða okkur
Gary í sjónvarpsútsendingunni. Við
tókum þátt í 100 metra keppni með
frjálsri aðferð gegn sex frönskum
sundmönnum. Og það vildi svo til,
að Gary varð fyrstur fyrstu 90
metrana, en ég fór fram úr honum,
rétt áður en kom að markinu. Gott-
valles skýrði það fyrir sjónvarps-
áhorfendum, að þetta væri gott
dæmi um bardagaaðferð okkar.
Hann sagði, að þetta hefði verið
fyrirfram ákveðið af okkur. Hann
gaf í skyn, að ég gæti ekki sigrað,
nema ég hefði einhvern með mér
mér til hjálpar, hvað hraða- og
tímaskyn snerti.
Sumum hinna frönsku vina okk-
ar gramdist árás þessi. Og eftir
keppnina skýrðu þeir okkur frá því,
að almenningur byggist ákveðið við
því, að við kepptum gegn Gottvall-
es næsta dag í hinni árlegu hafnar-
sundkeppni, sem gekk undir nafn-
inu „Jólakeppnin".
Við Gary urðum bálreiðir. Við
vorum ekki búnir undir slíka
keppni. En vinir okkar grátbáðu
okkur um að taka áskorun þessari.
..Sýnið nú hinn sanna íþróttaanda “
sagði einn. „Það er þegar búið að
tilkynna þátttöku ykkar í dagblöð-
unum!“
Þeir höfðu veitt okkur í gildru.
Við sáum í anda fyrirsagnir blað-
anna um „hina vanþakklátu Banda-
ríkjamenn“, ef við tækjum ekki þátt
í keppninni. Og okkur fannst seni
við værum skyldugir til þess að
keppa. Því samþykktum við að gera
það.
Þegar við komum niður að höfn
næsta morgun, var geysileg sund-
sýning í fullum gangi, kappsigling-
ar af öllu tagi og garpar þjótandi
á vatnaskíðum. Það var úrkoma
þennan dag. Við höfnina voru sam-
an komnir um 3000 áhorfendur.
Lagt var af stað frá vélskipi, sem
lá fyrir akkerum í höfninni. Þegar
við héldum út í vélskipið með hrað-
bát, sá ég, að sjórinn var mjög
óhreinn. Þar flaut alls konar rusl,
og þar var mikið um olíubletti og
rákir. É'g fylltist ógeði við tilhugs-
unina um sundið, þegar ég sá allan
þennan óþverra. Svo teygði ég mig
út yfir borðstokkinn og dýfði hend-
inni í vatnið. Það var ískalt!
Ég hafði um tveggja mínútna um-
hugsunarfrest til þess að ákveða,
hvernig ég ætti að haga sundi mínu
í keppni þessari. Mjög kalt vatn
getur verið hættulegt, þegar maður
er ekki vanur því. Það hefur þau
áhrif á vöðvana, að þeir herpast
saman, og það eykur hjartsláttinn.
Ég vissi, að það var um að gera að
fara nógu hægt af stað. En þá mundi
ég lenda í vanda, Það voru meira
en heil tylft keppenda í keppni þess-
ari, og höfninni hafði ekki verið
skipt í rennur með köðlum. Drægi
ég mikið af mér í byrjun, yrði ég
króaður af og kæmist ekki áfram.
Það var jafnvel fjári þröngt við
byrjunarlínuna, vegna þess að hin-
ir sundmennirnir flýttu sér að taka
sér stöðu rétt hjá okkur Gary. Þeir
umkringdu okkur næstum.
Þá sá ég ,að Gottvalles stóð dá-