Úrval - 01.12.1973, Qupperneq 43

DEILAN UM ADELLE DAVIS
41
yfirburði yfir hvítt brauð og vín
Frakkanna. Hún varar við því, að
til allrar óhamingju borði Rússar
mikið minna af óhollri geril-
sneyddri fæðu en Bandaríkjamenn.
Hún fullyrðir, að landar sínir fái
meir en helming hitaeininga sinna
úr fæðu, er hefur ekkert næringar-
legt gildi.
„Þjóðin er örmagna.“ Adelle Da-
vis sýnir vart nokkur merki þreytu.
Hún heldur uppi fyrirlestrarferð-
um, sem helzt minna á kosninga-
baráttu forsetaframbjóðanda.
Heima fyrir leikur hún tennis,
fimm sinnum í viku og syndir dag-
lega nakin. („Ferð þú í bað í öllum
fötum?“). í sundlauginni á milli
tveggja-álma lúxushúss síns, í rík-
mannlegu hverfi, í Palos Verdes,
utan við Los Angeles. Þegar ég
heimsótti hana, hafði hún verið á
fótum síðan klukkan fimm um
morguninn við að svara bréfum.
Hún heldur líkamsorku sinni við
með því að gera, það sem hún seg-
ir, að okkur beri öllum að gera,
daginn út og daginn inn: „Byggja
upp heilsuna með því að koma til
móts við kröfur líkamans.“ Þær
kröfur innibera „hóflegt magn af
protein, ómettaðar feitisýrur, 15 eða
fleiri fjörefni og 20—30 málmsölt."
Adelle sjálf, tekur aukalega inn,
að minnsta kosti níu fjörefna- og
málmseltutegundir daglega. Það sér
henni fyrir A-fjörefnum (25.000
einingum) og margvíslegum B. C,
D, E, joði, kalsíum, magnisíum og
öðrum efnum. Þegar hún er undir
álagi, evkur hún notkun sína á
pantohenic-sýru (B-fjörefni) og
gleypir aukaskammt af C-fjörefn-
„Hvers vegna,“ spurði ég, „er svo
margt fólk viljugt að fylgja í fót-
spor þín?“ „Fólk er þreytt á að
vera veikt,“ svaraði hún, „og ungt
fólk, sem skaðað hefur sjálft sig á
eiturlyfj aneyzlu, er nú að snúa sér
að hollri fæðu.“
TÚLKUNARATRIÐI
Ást Adelle Davis á næringarfæðu
fæddist á fjölskyldubúgarðinum í
Indiana —* þar sem dagurinn hófst
á fjörefnaríkum morgunverði —
heitum kornmat, kjöti, eggjum,
fleski og bjúgum. Eða steiktum
kjúkling með heimatilbúinni ídýfu
og stórum könnum fullum af mjólk.
Áhugi hennar óx við háskólana í
Wisconsin, Purdue og Kaliforníu,
þar sem hún útskrifaðist sem heilsu
fræðingur í mataræði. Þá hóf hún
starf sem mataræðisfræðingur við
Bellevue-sjúkrahúsið í New York;
hafði yfirumsjón með næringar-
fræði við Yonkers-skólana í New
York-fylki árið 1931, flutti til Kali-
forníu, þar sem hún vann sem ráð-
gjafi í næringarfræðum fyrir þrjá
fæðingarlækna. Hún giftist (en
skildi síðar), öðlaðist doktorsgráðu
í lífefnafræði við háskólann í Suð-
ur-Kaliforníu. (Árið 1960 giftist
hún að nýju, Frank Sieglinger, lít-
illátum bókhaldara, sem kominn
var á eftirlaun og upphaflega hafði
leitað til hennar sem sjúklingur).
Að því er virðist, var það í frjó-
sömum jarðvegi Suður-Kaliforníu,
sem hugmyndum hennar fór að
vaxa fiskur um hrygg.
Fyrsta metsölubók hennar, „Mat-
reiðum á réttan hátt“, kom á mark-
að árið 1947. Hinar fylgdu á eftir á
næstu 20 árum, með endurútgáfum
um.