Úrval - 01.12.1973, Síða 104

102
ÚRVAL
miklu áritun? Og það á þriðjudegi
í rigningu?
Seinna skálaði ég í sérrí við for-
stöðumanninn, og hann rétti mér
bréf, sem einhver hafði skilið eftir
til mín. Eg setti það í axlatöskuna
mína og fór með það heim ólesið,
og er nú fyrst að muna eftir því,
En bréfið er svohljóðandi: „Kæra
ungfrú Hanff, — velkomin til Eng-
lands. Kunningi í Fíladelfíu sendi
okkur bók yðar. Okkur þykir hún
prýðileg og sama er að segja um
vini okkar. Mig langar að vita,
hvort þér munduð vilja sjá „Jóns-
messunæturdraum" hjá okkur 28.
júní? Það er í „Royal Shakespeare
Company-leikhúsinu". Beztu kveðj-
ur, Joyce Crenfell."
Mér varð innanbrjósts eins og
guð almáttugur hefði stigið niður
úr hásæti sínu og smellt gullstjörnu
á ennið á mér.
Ég sit hérna öll upppússuð í silki-
kokkteil-kjólnum, því kvöldverður
Deutsch verður eftir hálftíma, —
ég er ævinlega tímanlega tilbúin.
Ég þori naumast að reykja. Það
gæti komið aska á kjólinn.
—o—
Það var hringt á mig upp í her-
bergi, þegar bíll frá Deutsch kom
að sækja mis. Þegar ég kom niður
í anddyri, stóð þar herra Otto, for-
stjóri Kenilworth, beygði sig við-
hafnarlega og mælti: „Madam, bíll-
inn bíður.“
Ég sagði honum, að þetta væri
mitt fvrsta og síðasfa tækifæri til
að baða mig í einhvers konar frægð,
og ég ætlaði að notfæra mér það
vel.
Kvöldverðarboðið var haldið á
ungverskum veitingastað, sem hét
„The Gay Hussar“, í einkasal á efri
hæðinni. Öllum viðstöddum féll vel
að heyra, að ég ætlaði að sjá Jóns-
messunæturdrauminn með Joyce
Grenfell í aðalhlutverki. Ég kann-
aðist við hana sem gamanleikara
úr brezk'um kvikmyndum, en það
lítur út fyrir, að hún sé miög fræg
hér fyrir sýningar, sem hún ber
ein uppi. Hún semur sjálf pró-
grammið, og ævinlega er uppselt
hjá henni.
Meðan á kaffidrykkjunni stóð
hafði einhver látið „84“ ganga milli
gestanna umhverfis borðið til árit-
unar fyrir mig. Fyrir ofan nöfnin
hafði einhver skrifað skjall um
„höfund, sem sameinar gáfur og
þokka“, og Deutsch las það og kink
aði kolli ánægjulega, ritaði sitt
nafn og rétti mér bókina af virðu-
leik.
Victor, eigandi veitingahússins,
spurði hvort hann mætti s.iá bók-
ina. Hann bætti við sínu nafni og
að auki „Gestgjafi yðar!“ Síðan
kyssti hann á hönd mína. Sem eft-
irmatur var mikið skreytt terta
með orðunum VELKOMIN HEL-
ENE, skrifað með bleikum ís.
Heim kom ég um miðnættið.
sveif sem í leiðslu inn í anddyrið
og sagði piltunum í afsreiðslunni,
að hér eft.ir mundi ég siálfsast.
verða þekkt sem „Greifafrúin í
Bloomsbury-stræti“.
Laugartlaginn 26. júní.
Loks kom sóiskin og hlýR veður.
,Nokkrum dögum síðar voru f-",ri-.
sagnir í blöðunum eitt.hvað á bessa
leið: ENGLENDINGAR AÐ KAFNA