Úrval - 01.10.1978, Síða 89

ÞESS VEGNA MISSA SUMIR
87
höfðu tekið hug hans allan. En það
gerðist svo hægfara, að hann hafði
ekki gert sér grein fyrir því, að frama-
girni hans hafði teygt hann frá Elea-
nor.
Fyrsta skrefíð hjá báðum var að
viðurkenna, að eitthvað vœn að. Það
var á kynlífssviðinu, sem á bjátaði,
svo það var nokkuð, sem bœði urðu
að fást við. Þau tóku að leggja nýjar
spurningar hvort fyrir annað: Hvernig
var kynlöngun hvors um sig varið, í
einlægni sagt? Var hugsaniegt, að
kynhvöt Eleanor væri meiri en Jims?
Gátu þau samræmt þetta?
Þegar um er að ræða að hjálpa
hjónum með kynlífsvandamál, telur
Hoffman að margt samverkandi sé
nauðsynlegt til þess að brjótast út úr
vítahring kynlífsvandans:
Komast að því, hve mikilvœgt kyn-
lífið sé þeim. „Sumum hjónum,”
segir hann, „nægir að hafa samfarir
einu sinni í mánuði. Öðrum kannski
ekki minna en fimm sinnum í viku.
Tíðnin skiptir ekki máli, heldur er
allt eðlilegt, sem hentar tveimur
manneskjum, sem eru saman. Séu
karl og kona einlæg hvort við annað
um þarfir sínar, komast þau að sam-
komulagi.”
Ekki ætlast til að öll kynsnerting
eigi að enda með samförurn. „Þetta
er algengur misskilningur meðal karl-
manna. Kynlíf getur verið fólgið í
mörgu, og það þarf ekki að leiða til
mestu kynferðislegar fúllnægingar í
sérhvert sinn. Konur vita, að ef vænt-
unþykja og umhyggja er til staðar,
verður allt gott.”
Skipuleggið kynlífið. , ,Fólk er and-
snúið þessu,” segir Hoffman. „En að
láta hughrifin ráða er ekki allt. Hjón
verða að fastsetja sér tíma til kyn-
maka, þegar mikið er að gera.” Á
hinn bóginn má ekki festast í hefð-
bundinni stundatöflu. „Konan hefur
venjulega mesta löngun til kynmaka
á kvöldin, þegar börnin eru komin í
ró og búið að þrífa til eftir daginn, en
þá hefur karlinn oft minnstu löngun.
Hjónin verða að velja sér tíma, þegar
bæðihafa löngun.”
Reynið að vera ein saman.
„Geymið ykkur tveimur kvöldmat-
inn þangað til seint, þegar þið eruð
orðin ein saman, og borðið við kerta-
ljós,” segir Hoffman. „Eðafarið með
teppi um axlirnar út undir stjörnu-
bjartan himin og látið ykkur nægja
að tala saman. Það mikilvægasta er að
þið ætlið ykkur tveimur einum ríma
til þess að slaka á saman. ’ ’
Ef ekkert af þessu dugar, er ráðlegt
að leita til áreiðanlegs sérfræðings í
kynlífsmálum og þiggja ráð hans. Jim
og Eleanor töldu sig ekki þurfa sér-
fræðiaðstoð, heldur þyrftu þau að
geta verið ein og áhyggjulaus saman.
Barry Jenkins er að læra að segja nei,
þegar hann er ekki upplagður til ást-
arleikja (eins og konur hafa gert öld-
um saman). Sharon Carter þykir lítið
hafa gengið að lappa upp á ástarlíf
hennar og Ralphs. Hann á ennþá erf-
itt með að ræða óþvingað um það.