Nýja öldin - 01.03.1899, Blaðsíða 63

Víðsjá.
63
að sjúklingurinn fái 1.) meira en nægju sína ab borða;
2.) nóga hvíld; 3.) nóg af hreinu lofti.
1. Menn eru látnir éta miklu meira en þeir hafa
lyst á. Ekki er þeim þröngvað til þess, en læknirinn
hefir lag á að fá alla til að borða helmingi eða tveim
þriðjungum meira en þeir eru vanir. Maturinn er algeng
fæða, en einkannlega mikið af mjólk, alls konar feitmeti
og ket, jarðepli, kálmeti, smér, brauð, ostur, ávextir o.
s. fr. Það er borðað á reglulegum tímum: kl. 8 árdegis
og kl. 1 og 7 síðdegis, en engar aukagetur þess á milli.
Sumir fitna mjög fljótt; einn þyngdist um 7 pd. á einni
viku; annar var helmingi þyngri þegar hann fór, en þeg-
ar hann kom. Hóstinn hættir oftast eftir fáar vikur.
2. Dr. Walther leggur mikla áherzlu á að sjúkling-
urinn reyni ekki of mikið á sig; segir hann, að flestir
tæringarsjúklingar drepi sig á því að reyna of mikið á
sig. Hann lætur hvern sjúkling mæla líkamshita sinn
4 sinnum á dag (með hitamæli, sem stungið er upp í
endaþarminn) og skrifa upp á spjald; lítur læknirinn eftir
spjaldinu þrisvar á dag, og sér hvað líður, og segir fyrir
eftir því.
3. Nordrach liggur 1500 fet yfir sjávarflöt, umkringt
skógi, og er þar ið hreinasta og bezta loft; það er fjarri
öllum borgum. Opnir eru gluggar hafðir þar dag og
nótt, sumar og vetur. ?að er því engin hætta á að
kulda setji að sjúklingi þótt hann fari út. Sjúklingarnir
fara á fætur kl. 7 og í rúmið kl. 9.
Annars er ekkert sérstakt við loftið í Nordrach, ann-
að en það, að það er hreint og ómeingað.
„Ég spurði V7alther, hvort ekki mætti hafa ámóta
sjúkrahús og hans á Englandi, og játti hann því“, segir
Gibson. Éað er harðari vetur í Nordrach en á Englandi.
Dr. W. álítur að það geri ekkert til, hvort lækninga-
stöðin er í hlýju loftslagi eða köldu. Alt sé undir því