Nýja öldin - 01.03.1899, Blaðsíða 18

18
Nýja Oldin.
þekst hafl menn, sem kunnu að svæfa. Þegar menn
hafa lesið um sjónhverfingar þær, sem gera má með
dáleiðslu, og einkum um kynja-verk indverskra fakíra,
þá lesa menn á eftir með alt öðrum augum, en áður,
aðrar eins frásagnir, eins og um sjónhverfingarnar í
Bragða-Mágus1 sögu.
Vér höfum öll heyrt talað um lækningar „af trúnni."
Þegar mönnum batnar áreiðanlega. af ónýtri sprittblöndu
skottulæknis, þá er það trúnni að þakka eða ímyndun-
inni, því að ímyndunin hefir í mörgum tilfeflum (einlían-
lega taugasjúkdómum) mikil áhrif á lieilsufarið. Allir
læknar játa, að í mörgum sjúkdómstilfellum er trúin,
ímyndunin, þeirra kröftugasta Jæknislyf.
Hvert vald ímyndunin hefir, sýnir sig við dáleiðsl-
ur. Dávaldur hefir t. d. tekið fram flösku, sem ekkert
var í annað en tært vatn, og sagt dáleiðingi, að þetta
væri skeiðvatn, látið svo drjúpa 1 dropa á beran hand-
legginn á honum, og — það hefir hlaupið upp bruna-
blaðra á handleggnum undan þessum kalda vatns-dropa,
sem dáleiðingurinn hugði vera skeiðvatn!
Eða dávaldur hefir helt vatni á stórt glas og sagt dáleið-
ing að drekka; það væri brennivín. Eftir að hafa drukk-
ið eitt eða tvö slík glös, hefir dáleiðingur orðið drukk-
inn — reglulega drukkiun!
Hvernig slíkt megi verða, er ekki svo auðvelt að
gera almenningi skiljanlegt. Aðalatriðið virðist vera það,
að ef maður á einhvern hátt — það er sama hvernig -
getur komið af stað eða valdið ákveðnum frumagna-
hreyfingum (molecular movements) í heilamiðpunktum nokli-
urra skinjunartauga eða tiJfinningai'tauga, þá framleiðast
1) ,,Mágus“ er ekki annað en íslenzkulegur framburður
latneska orðsins magus = fjölkyngismaður. „Fjölkyugismað-
ur“ þýðir ekki annað en: maður, sem hefir fjölbreytta þekking,
kunnáttu (kann margt).