Nýja öldin - 01.03.1899, Blaðsíða 68

68
Nýja Öldin.
vissi aldrei hvernig vín er á bragðið, sté aldrei fæti inn
í leikhús eða kom nærri kappreiðum. Aldrei varð hann
ástfanginn og aldrei við i^vennmann kendur alla sína æfl.
Honum var illa við ljótt orðbragð, og rak ávalt mis-
kunnarlaust úr sinni þjónustu hvern mann, sem lagði
blótsyrði í vana sinn, og mun það flesta furða, sem þekkja
orðbragð nautasveina í Astralíu. Harin áleit það aðal-
markmið manns í lífinu, að fá 10 strá til að gróa þar
sem áður hafði ekki vaxið nema eitt, og hann gat enga
ástæðu séð til þess, að milíónari þyrfti eða ætti að lifa
öði'uvís, sofa í mýkri sæng eða éta betri mat, en nauta-
sveinarnir hans. Eftir þessu lifði hann sjálfur, og það
er talið iíklegt, að hann hafl aldrei kostað upp á sjálfan
sig meiru en 900 krónum um árið. Yænst þótti honum
um að vera sem mest úti á víða vangi, og kvaðst hann
aldrei una sér betur nó sofa værra, en með grasþúfu
undir höfðinu og gönguprikið við hlið sér. Stjórnin gerði
hann að þingmanni í efri málstofu. Hann hélt eina ræðu
þar, en ritararnir höfðu misskilið hann, svo að hún kom
nokkuð aflöguð á prent. Hann lauk aldrei upp munni
framar í þeirri samkomu til dauðadags. En þótt Tyson
væri sjálfur sparneytinn, þá var hannn enginn svíðing-
ur. Þegar stjórnin var í fjárþröng, leysti hann inn fyrir
hana rikisskuldabréf fyrir 4'/a milíón króna. Þegar til
tals kom að leggja járnbraut yflr þvera Ástralíu, bauðst
hann til að ieggja fram 9 miiíónir króna til þess. Hann
var góður sonur móður sinni, og staklega réttsýnn og
góður við svertingjana.
Pótt hann ætti stóreignir í þremur lýðlendum og
ræki svo stórfeida atvinnu, sem bent heflr verið á, þá
hafði hann ekkert bókhald, enga skrifara. Alla sína
reikninga hafði hann í höfðinu og í örlítilli minnisbók,
sem hann bar í vestisvasa sínum.
Hann dó barnlaus og erfingjalaus og hafði enga