Nýja öldin - 01.03.1899, Blaðsíða 70

70
Nýja Öldin
cfíitsfjóra-spjall
Þöglar álögur eða þögul hugaráhrif.
Getgáta nm náttúrlega sl<ýring- þessara fyrirburða.
Þegar ég fyrir nokkrum árum var að kynna mér
efni það, sem óg hefi ritað urn fyrstu ritgerðina í þessu
hefti, varð ég þess var, að þeir sem reyndu að skýra
fyrirburði dáleiðslu og svæfinga, gátu enga skýring geíið
á því samkvæmt þektum náttúrulögum, hvernig það gæti
átt sér stað, að einn maður gæti gert annan mann var-
an við hugsun sína án þess að nota til þess töluð orð
eða rituð, sýnileg tákn né heyranleg. Og sumir merkir
höfundar vildu helzt bera brigður á, að þöglar álögur,
sem ég svo hefi nefnt í ritgerðinni, ættu sér stað. Vildu
efa fyrirburðinn, af því að hann væri eigi að eins óskilj-
anlegur, heldur gagnstæður kunnum náttúrulögum. Nú
verður því þó varla neitað framar, að fyrirburðir þessir
geta átt sór stað. Tilraunir virðast hafa tekið af allan
efa um það.
Vel má vera að fyrirburðir þessir sé skýrðir til
fullnustu, þó að ég hafi eklci orðið þess var. Hér er
ekkert til af nýjustu bókmentum um þetta efni, svo ég
á ekki kost á að þekkja þær. En það er hins vegar
ekki fyr en þessi allra-síðustu ár, að sú uppgötvun er
orðin alkunn, sem mér virðist benda í áttina til eðli-
legrar skýringar á þessum fyrirburðum.
Mesmer og aðrir fleiri á undan honum og eftir töl-
uðu um dýrsegulmagn. Síðar fóru menn að gera gys
að því; kváðu það ekki til vera. En það er nú víst við-
urkent nú, að þótt Mesmer og hans líkar gerðu sér skakk-