Nýja öldin - 01.03.1899, Blaðsíða 35

Gladstone.
3&
þangað til ég sá hann. Ég sagði reyndar áðan, að ég
hefði aldrei séð hann í lifanda lífl, og það var satt. En
í haust, er leið, sá ég hann samt, sá hann alveg eins
og hann leit lít í lifanda lífl; og þá skildi ég manninn
miklu betur; það er að segja: útlit hans samsvaraði
mililu betur, en ég hafði haft hugmynd um, þeirri hug-
mynd, sem ég in síðari ár hefl haft um sálaratgervi
hans og mannkosti; en hann leit út býsna ólíkt þeirri
líkamlegu mynd af honum, sem áður hafði vakað í huga
mínum.
Það var á sögu-myndasafni í Edínborg að ég sá
hann. Það var reyndar vaxmynd af honum, standmynd
í náttúrlegri stærð með hári og hörundslit og öllum
búningi eins og hann hafði verið í lifanda lífl. Ég sá
þá heldur pervisalegan mann, varla meðal-mann; andlitið
skifti vei litum, hvítt og rjótt, ekki hraustlegt og ofur-
lítið frelmótt; skeggið ákaflega þunt og gisið, hárið eins,
og bæði hár og skégg eldrautt. Það var ekkert mikil-
mannlegt eða höfðinglegt við hann. Hefði ég séð þenn-
an mann lifandi innan um mannfjölda og ekki vitað,
hver liann var, þá liefði ég engan gaum geflð lionum.
Lofgjörðin við lát Gladstone’s var þó ekki alveg ein-
róma. En af því sem ég liefl lesið af eftirmáls-greinum
eftir hann látinn, ætia ég að engin fari sönnu nær,
en grein, sem inn alkunni þýzki blaðmaður Maximilian
Harden ritaði í ,.Die Ziihmft-1. Eftir þýðing á þeirri
greiní norsku tímariti („Samtiden" 1898, 155. bls.) skal
ég gefa nokkurt ágrip úr henni.
Fyrst minnir höf. á þann sið Breta að gefa merkum
stjómmálamönnum sínum gælúnöfn: Palmerston var
kallaður Old Pam (gamli Pammi), D’Israéli Dizzy, John
Russell lávarður Johnny, og Joseph Ghamberlain er alt
af kallaður Joe. Gladstone einn fékk aldrei neitt slíkt
3*