Skírnir - 01.01.1860, Qupperneq 102

104
FRÉTTIR.
Pulsslaml.
tal af honum, spurbi Alexandr hann, hversu mikið liÖ hann hef'fei
haft, en Skemill kvaíi þa& nú lítib verift hafa , því hann hef&i nú
mátt sín jafnan minna og minna me&al landsmanna sinna. Alexandr
var hinn blí&asti, leyf&i hann honum aí> standa meí) vopnum, enda
vissi hann, a& þab þykir Sérkessum hin mesta smán, a& vera flettr
vopnum e&r mega eigi bera vopn sín, og vildi hann því eigi skap-
rauna svo mjög óvin sínum, er svo lengi og svo hraustlega haföi
varizt og barizt gegn li&smönnum hans. Skemill var bo&inn til
veizlu þar í bænum, er lendir menn slógu upp fyrir keisara sín-
um. |)á er hann var kominn inn í veizluskálann, las hann bæn
sína og vildi sífean snúa út aptr; en Rússar tjá&u honum, ab þab
væri eigi til siös aí> ganga frá bor&um fyrr en keisarinn stæ&i upp.
Lét Skemiil sér hir&siöi þessa vel líka, og tók nú tali vib menn,
konur sem karla, var og mörgum forvitni á aí> sjá Skemil og
heyra. Skemill er mafr hár vexti og lima&r vel, höfbínglegr og
hægr í bragíli, af svip hans lýsir gáfum, þreki og óbifandi hug-
rekki; en af orírnm hans og vi&móti má ráíia, a& hann finnr mef)
sjálfum sér, ab ætlunarverki sínu sé nú lokif). Hann var þó mál-
reifr vif) menn og spur&i vendilega um allt nýtt er hann sá, og
þafi gjörfii hann mef) svo mikilli greind, afi öllum þótti undravert
og mikif) til koma. Skemill ferfiafiist sífian til Moskvu af> undir-
lagi keisarans, og fann þar drottníngu hans, sífian fór hann þafian
eptir járnbrautinni til Pétrsborgar og dvaldi þar um stund. Hefir
keisarinn svo fyrir hugaf), af> Skemill skuli búa í Kalúgu, borg sú
liggr í útsufir frá Moskvu og eigi langt þaflan; sonr hans á af> fara
heim aptr og sækja konu Skemils, börn hans hin og ættmenn
abra, er hann vill hjá sér hafa. Margt hefir Skemill litif) á þessari
leib sinni, er honum var nýnæmi á af> sjá, en þó mun Rússum
hafa þótt meiri nýlunda afi sjá hann, og þótt Skemill væri forvit-
inn og vildi vita skyn á öllu, er fyrir hann bar, þá munu Rússar
hafa verifi enn hnýsnari og fúsari á ab sjá hann, er nú er orfiinn
nafnfrægr um alla Norfrálfu af vörn sinni og ágætri hreysti. Menn
hafa lengi jafnaf) Skemli og Abd el Kader saman, og nú eru
forlög þeirra lík or&in. Frakkar unnu a& lyktum Abd el Kader
og höfcu hann heim me& sér til Parísar. Napóleon tók honum