Skírnir - 01.01.1860, Side 113

Rand*fylkiii.
FRÉTTIK.
115
menn út um sveitir, til aíi reisa þræla og safna þeim til li&s vi&
sig, haffei hann svo um búií>, aí> næg vopn voru geymd handa
þeim á búgar&i einum skamt frá bænum. En eigi varö af uppreist
þrælanna, því bæiji voru þeir fáir þar í sveitinni, svo voru þeir
og eigi viblátnir, enda höfbu þeir eigi spurt þessa fyrirætlun.
Brúnn og menn hans höfímst nú vi& í vopnabúrinu og tóku nokkra
bæjarmenn inn til sin svo sem í gislíng; köllu&u þeir sig nú „herr
stundar-stjórnar Bandamauna”. En er þeim kom sú fregn hinn
næsta dag, a& þeir mundu ekki li& fá af mansmönnum, ré&ust
þeir á bæjarmenn, sem eru um 2000 a& tölu, ur&u þá frumhlaup
í bá&a flokka, og féllu þar 6 menn af bæjarbúum en 3 af Brún og
einn var& sár til ólífis. Nú kom hermannali& frá Vasíngton og Baltí-
mór, 500 manns, tókst þar bardagi á þri&judaginn og var& hör&
hrí& á&r þeir fengi teki& vopnabúrife, því þa& var vígi gott og menn
vopndjartir til varnar. þar féllu 8 menn af Brún en 5 voru teknir
höndum og flestir sárir mjög; Brúnn var handtekinn, hann haf&i 9
stór sár. þurfti þá eigi aö sökum a& spyrja, Brún og hans mönn-
um var varpaö í dýflissu og mál hans lagt í dóm. Nú var bo&iö
búum í setu, borinn kvi&r og Brúnn borinn sannr a& sök. Brúnu
fær&i sjálfr vörn fram í dómi, flutti hann langt erindi og snjallt og
er vörn hans mjög ví&fræg or∈ hann neitti því, a& hann hef&i
viljaö gjöra upphlaup, e&r koma þrælum til a& drepa húsbændr sina,
heldr kva&st hann hafa vilja& frelsa mausmenu undan ánauö þeirri,
er þýhafendr hef&i lagt á her&ar þeim gegn Gu&s og manna lög-
um. Brúnn var þó dæmdr sekr og sí&an hengdr; en sumir menn
hafa kallaö hann píslarvott, og Viktor Hugo skáldiö hefir ritaö bréf
um atfarir Brúns og gjört hann a& frelsishetju svo mikilli, a& segja
má, a& gamli Brúnn hafi veriö hengdr vi& gó&an or&stír.
Bandamenn gengu á þíng í desembermánu&i, sem vandi þeirra
er til. Nú er fyrsta verk, sem allir vita, a& kjósa sér forseta á&r
tekiö sé til mála og á&r forseti Bandamanna beri fram bo&skap
sinn. En eigi er vant a& ver&a svo greitt um forsetakosníng á
þíngi Bandamanna, sem þa& er á ö&rum þíngum, og þá hefir þótt
vel takast, er þíngmenn fengu lokiö henni á hálfum mánu&i hinum
fyrsta. En þetta sinn gekk þó enn stir&ara a& kjósa þíngs forseta
en vant var, og er eigi aö vita hvenær hann muni kosinn ver&a;
8'