Skírnir - 01.01.1860, Side 145

Viðbætir.
FRÉTTIR.
147
og kveöst hann nú vera lauss allra mála vib Austrríkis keisara, féllst
hann nú og samstundis á uppástúngu Engla, aí) svo fyrir skildu,
aí) Sardinínga konúngr skyldi taka vib konúngstign í Parma og
Módena, ef landsmenn kysi hann þar til konúngs, en hinu rébi
hann sjálfr, hvort hann þægi konúngsnafn í Toskana og Rómagna.
Nú var gengib til atkvæba, og urbu miklu flest atkvæbi meb því
ab taka Viktor til konúngs. Viktor hefir tekib vib kosníngu í
öllum hertogadæmunum og Rómagna, en hertogarnir hafa mótmælt
abferb hans allri, og páfi hefir bannfært alla þá, er tóku þátt í
slíkum atförum gegn honum. En nú þurfti Napóleon ab fá þab sem
keisarans er, ebr Savojaland og Nízuhérab, sem honum hafbi verib
heitib ábr en hann baub úti leibangrinum til Italíu. Um þetta mál
hefir verib lengi þíngab fram og aptr; en eptir margar sveiflur og
enn fleiri vöflur er nú svo komib, ab þeir Napóleon og yiktor hafa
gjört kaupin og Viktor afsalab sér löndunum í hendr Napóleoni, ab
svo fyrir skildu, ab þíng Sardinínga samþykkti. Nú er búib ab
kjósa menn til þíngs frá Savojalandi og Nízuhérabi, er halda skulu
svörum uppi af þeirra álfu; svo er og í orbi, ab allr almenníngr
eigi og heima i bygbum ab ganga til atkvæba um samband sitt vib
Frakkland. Svissar hafa heimtab, ab nokkurr hluti Savojalands yrbi
lagbr til Svisslands, og borib fyrir sig forna sáttmála; en Napóleon
hefir eigi viljab, enda segir hann, ab Savojar vili meb engu móti
skilja félagskapinn heldr fylgjast allir ab. Englendíngar hafa einkum
tekib málstab Svissa; en ab öllum líkindum fær þó Napóleon Savoja-
land allt, ef landsmenn gefa því atkvæbi sitt. þannig er þá komib
málefnum Ítalíu: Langbarbar þjóna nú undir Sardinínga konúng,
Parma , Módena, Toskana og þau hérub páfaveldis, er liggja fyrir
norban og austan Apennafjöll, hafa kosib hann til konúngs yfir sig.
Allir þeir höfbíngjar, er rébu löndum þessum, hafa mótmælt sliku,
og eigi verbr varib, ab sáttmálinn í Villafranka og í Zúriki eru
meb höfbíngjunum; er því hér um ab gjöra, hvort þjóbvilinn hefir
meiri rétt á sér en tilkall stjórnendanna til ríkis þess, er þeir eigu
ab lögum og sem bæbi eldri sáttmálar og ýngri hafa ánafnab þeim.
Hér er þá um ab gjöra, hvort framar skuli ganga þjóbvili ebr kon-
úngsvili, þjóbréttr ebr konúngaréttr. Rússar og þjóbverjar eru
talsmenn konúngsréttar, en Englendíngar eru talsmenn þjóbréttind-
I0V