Andvari - 01.04.1960, Blaðsíða 33

andvari
STURLA FRIÐRIKSSON
31
Islenzkur línakur.
voru þá heilleg öx á stöngum. Við rann-
sókn þessa voru hins vegar engin heil
ox finnanleg, en þar voru hlutar af
°xum og mjög heillegir kjarnar. Einnig
voru sumar kornstangirnar samliggjandi,
ííkt og þar hefðu brunnið kornkerfi.
Annars var mikill hluti sýnishornsins
viðarkolasalli, salli af grófum stöngl-
tun og blöðurn, en innan um þetta allt
voru jurtahár, títur og fræ af rnismun-
‘Uldi stærðum og gerðum. Eftir ná-
Kvæinar mælingar og samanburð við fræ
°g aðra jurtahluta, sem hér skal ekki
ýtrið nánar út í að skýra, var unnt að
a tvarða, að í sýnishorninu var að finna
rifar fimm jurtategunda. Bar mest á
viðnum, sem reyndist vera birki og kom-
^gundinni, sem réttilega reyndist vera
Jy§£> cn auk þess voru þar smáfræ af
þremur gerðurn og einhver sérkennileg,
smá hár. Það einkenndi eina fræteg-
undina að nabbar þöktu yfirborðið og
lágu í hringlaga röðum út frá fræ-
strengnum, en þar var snúður á fræinu
og nokkuð djúp skerðing, og var þetta
auðsjáanlega fræ af haugarfa. Af annarri
tegundinni voru aðeins tvö tvíkúpt fræ
með hringlaga himnufaldi, og reyndust
vera af skurfu, en það er fínleg jurt af
hjartagrasaætt, eins og arfinn. Þriðja fræ-
tegundin var raunar hnot með einrýmdu
egglagi og einum stíl. Eftir stærð og
lögun að dæma gat ekki verið um aðra
tegund að ræða en netlu, og fékk sú
greining auk þess stuðning af því, að
allur fjöldi hinna smáu hára voru raun-
verulega brennihár af brenni- eða tví-
býlisnetlu. Þannig var unnt að ákvarða