Andvari - 01.04.1960, Blaðsíða 27

ANDVAIU
ÞRJU KVÆÐI
25
Hjá kyrrum rústum sá draumur deyr,
sem dökkva straumólgu lifir.
— Ég virði fyrir mér visnuð lauf,
og veit að þér komizt yfir.
HLÓGU ÞAU Á HEIÐI
Kyrrlátur blœr á heiði hrœrir
hrímsilfurstrá og fífu dána,
hvíslar í víði, bliknuð bœrir
blómin við ána.
Flókar á himni, hljótt á jörðu,
haustleg úr vestri nálgast gríma.
Leikur þó skin um lága vörðu
liðinna tíma.
Blásköruð áin, blœrinn stillti,
blómin og stráin hug vorn túlka:
Eitt sinn gekk hér með ungum pilti
örlagastúlka.
ÁVORDEGI
Grundin eignast gullinn fífil,
geislafingur hlýir strjúka
lambakóng með lítinn hnýfil,
lambagrasið rauða og mjúka.
Vappar tjaldur, vellir spói,
verpir í broki mýrispýta.
Bráðum kveikir fenjaflói
fífublysið mjallahvíta.