Menntamál


Menntamál - 01.04.1962, Page 94

Menntamál - 01.04.1962, Page 94
84 MENNTAMÁL vatn kæmi þeim í kjaft (í dropum talið), ef þeir kenndu ákveðinna skynjana, svo sent að sjá mat eða finna lykt af honum, heyra orð eða hávaða, við snertingu eða sýn af ákveðnum mörtnum eða hlutum." Með þessum liætti uppgötvaði hann, að venjur eða skilorðsbundin viðbrögð yrðu til vegna hugrenningatengsla." Shaw leggur Pavlow eftirfarandi orð í munn: „Þessi markverða uppgötvun tók 25 ár við einlægar rannsóknir, og á þeim tíma skar ég irurtu heilann úr óteljandi fjölda hunda og rannsakaði sálarlíf þeirra með því að gera gat á skolt þeirra frentur en að láta þá slefa út unt allan kjaftinn." „Hvers vegna spurðirðu ntig ekki?“ sagði blökkustúlkan. „Ég hefði getað sagt þér þetta á 25 sekúndum og það án þcss að meiða eitt hundkvikindi." „Fáfræði þín og mikilmennska eru meiri en orðum taki,“ leggur Shaw Pavlow í munn. „Að sjálfsögðu var þessi staðreynd hverju mannsbarni kunn, en hún hafði aldrei verið sönnuð með til- raunum á rannsóknarstofu, og þess vegna var hún ekki vísindaleg. Ég tók við henni sem leikmannslegri tilgátu og skilaði henni frá mér sem vísindum." Við getum strikað yfir þá viðkvæmnislegu trú Shaws, að Pavlow hafi misþyrmt hundunum, og einnig með hverjum yfirburðum hann lítur niður á stiirf Pavlows, en það felur meðal annars í sér, að allt hefði verið í bezta lagi, ef hann hefði fórnað nokkrum vikum af hinum mikilvægu störfum sínum til þess að korna Pavlow á sporið. En ef við strikum yfir trompin og stílbrögðin hjá Shaw, er kjarni máls hans þessi: Pavlow komst að því, að tveir atburðir, sem gerast samtímis, tengjast í vitund manns eða hunds og með þeim hætti skapast venjur. Öllum var þessi staðreynd kunn, en það tók Pavlow tuttugu og fimm ár að uppgötva það. Slík fífl eru vísindamenn. Með sama hætti mætti strika út framlag Newtons til eðlisfræðinnar. Rökin fyrir því myndu verða á þessa leið: „Ef hlutur er án uppihalds, fellur hann til jarðar. Þetta var ölíum kunnugt, en það tók Newton tuttugu og fimrn ár að sanna það.“ (Lauslega þýtt úr Sense and nonsense in Psychology eltir H. f. Eysenck. Pelican Books A385, 1961.)
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116

x

Menntamál

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Menntamál
https://timarit.is/publication/376

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.