Menntamál


Menntamál - 01.04.1962, Síða 94

Menntamál - 01.04.1962, Síða 94
84 MENNTAMÁL vatn kæmi þeim í kjaft (í dropum talið), ef þeir kenndu ákveðinna skynjana, svo sent að sjá mat eða finna lykt af honum, heyra orð eða hávaða, við snertingu eða sýn af ákveðnum mörtnum eða hlutum." Með þessum liætti uppgötvaði hann, að venjur eða skilorðsbundin viðbrögð yrðu til vegna hugrenningatengsla." Shaw leggur Pavlow eftirfarandi orð í munn: „Þessi markverða uppgötvun tók 25 ár við einlægar rannsóknir, og á þeim tíma skar ég irurtu heilann úr óteljandi fjölda hunda og rannsakaði sálarlíf þeirra með því að gera gat á skolt þeirra frentur en að láta þá slefa út unt allan kjaftinn." „Hvers vegna spurðirðu ntig ekki?“ sagði blökkustúlkan. „Ég hefði getað sagt þér þetta á 25 sekúndum og það án þcss að meiða eitt hundkvikindi." „Fáfræði þín og mikilmennska eru meiri en orðum taki,“ leggur Shaw Pavlow í munn. „Að sjálfsögðu var þessi staðreynd hverju mannsbarni kunn, en hún hafði aldrei verið sönnuð með til- raunum á rannsóknarstofu, og þess vegna var hún ekki vísindaleg. Ég tók við henni sem leikmannslegri tilgátu og skilaði henni frá mér sem vísindum." Við getum strikað yfir þá viðkvæmnislegu trú Shaws, að Pavlow hafi misþyrmt hundunum, og einnig með hverjum yfirburðum hann lítur niður á stiirf Pavlows, en það felur meðal annars í sér, að allt hefði verið í bezta lagi, ef hann hefði fórnað nokkrum vikum af hinum mikilvægu störfum sínum til þess að korna Pavlow á sporið. En ef við strikum yfir trompin og stílbrögðin hjá Shaw, er kjarni máls hans þessi: Pavlow komst að því, að tveir atburðir, sem gerast samtímis, tengjast í vitund manns eða hunds og með þeim hætti skapast venjur. Öllum var þessi staðreynd kunn, en það tók Pavlow tuttugu og fimm ár að uppgötva það. Slík fífl eru vísindamenn. Með sama hætti mætti strika út framlag Newtons til eðlisfræðinnar. Rökin fyrir því myndu verða á þessa leið: „Ef hlutur er án uppihalds, fellur hann til jarðar. Þetta var ölíum kunnugt, en það tók Newton tuttugu og fimrn ár að sanna það.“ (Lauslega þýtt úr Sense and nonsense in Psychology eltir H. f. Eysenck. Pelican Books A385, 1961.)
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116

x

Menntamál

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Menntamál
https://timarit.is/publication/376

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.