Morgunblaðið - 20.11.1999, Blaðsíða 74

74 LAÚGARDAGUR 20. NÖVÉMBER 1999
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
JJO
Hundalíf
Ljóska
Smáfólk
LOOK'A LETTER FKOM
OUR BROTHER 5PIKE!

ZZMt
HE WANTS T0 KNOU)
WHAT HAPPENEP
TO VOU 6UYS..
'V---
HE 5AYS THE
WEATHEKTHEKE
HAS BEEN NICE..
THEN HE SAYS.
hB--------
" SOME PEOPLE 5AT D065
CAN'T WRITE LETTER5...
HAÍWHAT POTHEY
THINK THI5 IS?"
Sjáiði.
Bréf frá Spotta bróður.

Hann vill vita hvað
varð um ykkur
strákar.
Hann segir að
veðrið sé ágætt og
síðan segir hann.
„Sumir segja að hundar
geti ekki skrifað bréF’.
Ha. Þau ættu að sjá þetta.
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
I frostinu
heyrði
Frá Sigrúnu Ármanns
Reynisdóttur:
LAUGARDAGINN 13. nóvember
var ég viðstödd fund sem bar yfir-
skriftina “Húsnæðismál eru kjara-
mál“. Fulltrúar ýmissa félagasam-
taka ásamt tveimur þingmönnum
Reykjavíkur og fleirum. Þessi
fundur var haldinn til þess að ræða
það neyðarástand sem er í húsnæð-
ismálum á stór-Reykjavíkursvæð-
inu. Astandið hefur oft verið erfitt,
en aldrei eins og nú. Verð á húsa-
leigu og eignaríbúðum hefur hækk-
að mikið. 3-4ra herbergja leigm'-
búðir eru allt að 80-90 þúsund á
mánuði. Hvernig í ósköpunum á lá-
glaunafólk með 60-70 þúsund á
mánuði að ráða við þetta? Utburð-
armál Félagsbústaða bar á góma.
Þar á að bera út þá leigutaka sem
ekki hafa borgað leiguna. Starfs-
fólk Félagsbústaða benti á að þetta
fólk ætti að leita til Félagsþjónustu
Reykjavíkurborgar. Því miður hef
ég heyrt frá mörgu fólki sem erfitt
á að það vill heldur fai-a í það neðra
en að fara þangað. Fólk er líka
hrætt við að böm þess verði tekin
af því. Hvers vegna er fólk svona
hrætt við að leita þangað? Er það
kannski of stofnanalegt og kalt?
Væri ekki lausn að þar starfaði líka
fólk sem þekkir af eigin raun hvað
það er að eiga erfitt?
Það hefur verið talað um að þetta
sé óreglufólk og fólk sem safni í
sjóði sem ekki hefur borgað leiguna
hjá Félagsbústöðum. En komið
hefur í ljós að þama er líka um ör-
yrkja og bamafólk að ræða. Hjá
einni konu sem var með veikt barn
var búið að loka fyrir hitann. Þetta
er grátlegt.
Oryrkjar og fleira fátækt fólk
einangrast oft félagslega og menn-
ingarlega, hefur ekki efni á að hafa
sjónvarp né kaupa dagblöð. Það
getur ekki farið í leikhús né út að
skemmta sér eða farið í ferðalög
sem öðrum þykir sjálfsagt. Fólk
ég væl
sem svona illa er farið með koðnar
niður og verður oft enn veikara.
Læknir sagði mér að mikið sé um
að fólk lendi fársjúkt inn á sjúkra-
húsunum. Þar er ekki bara um ör-
yrkja að ræða heldur fullvinnandi
fólk, sem ekki sér út úr augum því
það skemmir heilsuna að geta
aldrei litið upp fyrir þrældómi.
Þenslan hér er mikii núna, hvað er
orðið af stöðugleikanum sem nú-
verandi ríkisstjórn hældi sér af fyr-
ir síðustu kosningar?
I gamla bændasamfélaginu voru
leiguliðar hraktir burt af kotjörð-
unum þegar þeir gátu ekki lengur
borgað leiguna - og böm em enn
borin út þótt á annan hátt sé.
Hvemig verður sálarlíf barna sem
hrekjast um með foreldrum sínum
á hinum harða leigumarkaði, þar
sem frumskógarlögmálið ræður?
Og hvað gerist þegar yfirvaldið
bankar upp á og ber þau og for-
eldra þeirra út í kuldann? Og nú
ætlar borgin að fara að bera fólk út.
Ætla þau að útvega þessu fólki áf-
allahjálp?
Á það að verða framtíðarsýn
okkar á nýrri öld að hlusta á neyð-
aróp þeirra fátæku og heimilislausu
sem era að verða hungrinu og
frostinu að bráð? Þetta neyðarást-
and sem hér ríkir er kristnu siðuðu
samfélagi til háborinnar skammar.
Hvar era fögru kosningaloforðin
hjá R-listanum, sem ég hlustaði á?
Þeir ætluðu að gera allt sem í
þeirra valdi stæði til að hjálpa þeim
sem erfitt ættu. Þetta veldur mér
stóram vonbrigðum, að heyra að
þeir ætli að bera út leigutaka borg-
arinnar. Mig langar að síðustu að
minnast á skyldur sveitarfélaga -
og einnig vil ég skora á félagsmál-
aráðherra að kynna sér ástandið
sem er hér í húsnæðismálum.
SIGRÚN ÁRMANNS REYNIS-
DÓTTIR,
rithöfundur.
Bráðhressar konur!
Frá Jóhönnu Sigríði
Sigurðardóttur:
í MORGUNBLAÐINU í október
sl. birtust úrslit í ljósmyndasam-
keppni í tilefni af ári aldraðra. Lífið
- orkan og árin.
Myndin sem
fékk 1. verðlaun
var tekin af
Erling Ó. Aðal-
steinssyni ljós-
myndara. Þessi
mynd er frá-
bærlega vel
tekin og í henni
er mikil gleði og
hlýja.
Mér þykir
full ástæða til að tíunda hvaða bráð-
hressu konur þetta era. Þær era
hluti leikfimihóps Hallgrímskirkju.
Hópurinn hefur starfað í u.þ.b. 15
ár og alla tíð hefur sjúkraþjálfari
séð um leikfimina.
Hver tími byggist á þjálfun allra
helstu vöðvahópa líkamans, þátt-
takendur eru ýmist sitjandi á stól-
um eða á dýnum á gólfinu. Vöðvat-
eygjur era stundaðar og tímarnir
enda á öndunaræfmgum og slökun.
Skotið er inn fræðslu um líka-
msbyggingu. Einn og einn dans er
stiginn og gamanmál eru í hávegum
höfð og oft hlegið mikið.
Þátttaka í leikfiminni er mjög
góð, oftast era um það bil 30 manns
á aldrinum 67-93 ára. Mikill meiri-
hluti er konur, en í vetur era stund-
umtveir karlmenn með okkur.
Óhætt er að segja að í þessum
tímum finnum við að við eram á lífi
og höfum orku þótt árin hafi færst
yfir.
Við endurnæramst á líkama og
sál.
JÓHANNA SIGRÍÐUR
SIGURÐARDÓTTIR
sjúkraþjálfari.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að Iútandi.